Η γενοκτονία του Παλαιστηνιακού λαού που συντελείται χρόνια τώρα , τις τελευταίες μέρες ξεπερνά κάθε ναζιστική θηριωδία του παρελθόντος.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ / ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΕΤΕ

Γράψε

Είμαι Άραβας

Λήστεψες τ’ αμπέλια των προγόνων μου

Και τα χωράφια που τα δούλευα με όλα τα παιδιά μου

Δεν άφησες στους απογόνους μου

Παρά αυτές τις πέτρες

Μήπως θα τις πάρει η κυβέρνησή σας

όπως λένε;

Λοιπόν

Γράψε στην αρχή της πρώτης σελίδας

Εγώ δεν μισώ τους ανθρώπους

Κανένα δεν κλέβω

Μα αν πεινάσω

Τρώω τη σάρκα του σφετεριστή μου

Φυλάξου

Από την πείνα μου φυλάξου

Κι απ’ την οργή μου

Από το ποίημα «Ταυτότητα» του Μαχμούντ Νταρουίς (1942 -2008)

Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν αυτό που αισθανόμαστε μπροστά στη γενοκτονία του Παλαιστηνιακού λαού που συντελείται χρόνια τώρα και που τις τελευταίες μέρες ξεπερνά κάθε ναζιστική θηριωδία του παρελθόντος. ΄Ενας πάνοπλος στρατός, ο στρατός του κράτους του Ισραήλ, εμπροσθοφυλακή των Διεθνών Ιμπεριαλιστικών Οργανισμών και τεράστιων στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και γενικότερα της Ασίας, σφυρικοπά για πάνω από 20 μέρες αμάχους στη Λωρίδα της Γάζας... με δικαιολογία τις ρίψεις ρουκετών από τη Χαμάς.

Οι νεκροί, ξεπέρασαν τους χίλιους, ανάμεσά τους οι περισσότεροι ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, ενώ οι εικόνες της φρίκης ξεπερνούν κάθε προηγούμενη θηριωδία που ξεπερνά σε βιαιότητα και αυτά ακόμα τα εγκλήματα πολέμου...

Μέχρι στιγμής τουλάχιστον 1.060 Παλαιστίνιοι, οι περισσότεροι άμαχοι, έχουν σκοτωθεί και 42 στρατιώτες και τρεις πολίτες από την πλευρά του Ισραήλ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τέσσερα νοσοκομεία, συμπεριλαμβανομένου του Άλ Άκσα στην κεντρική Λωρίδα της Γάζας, έχουν καταστραφεί, ενώ δεν δίστασε η πολεμική μηχανή του Ισραήλ να χτυπήσει ακόμα και σχολείο που λειτουργούσε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Βρέφη και παιδάκια εξοντώνονται και ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίζονται. Τα περισσότερα θύματα είναι άμαχοι, γυναικόπαιδα, ακόμη και γυναίκες σε εγκυμοσύνη, ενώ το μακάβριο έργο της ανάσυρσης πτωμάτων συνεχίζεται με τον τραγικό αριθμό του συνεχώς να αυξάνει.

Παράλληλα, συνεχίζεται η καλλιέργεια κλίματος ότι αναμένεται να επιτευχθεί «εκεχειρία», δηλαδή στην πραγματικότητα να πιεστούν οι Παλαιστίνιοι με το όπλο στον κρόταφο, να αποδεχθούν τα τετελεσμένα της κατοχής του τόπου τους από το Ισραήλ.... 

Η υποκρισία του «πολιτισμένου κόσμου» περισσεύει: οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, αλλά και κάποιες αραβικές κυβερνήσεις, κάνουν επίκληση του απαράδεκτου προσχήματος περί «ασφάλειας του ισραηλινού κράτους» που εκδηλώνεται για πολλοστή φορά, με το απαράδεκτο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 17 - 7 – 2014. Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της, συνεχίζουν την αναβάθμιση των σχέσεών τους με το Ισραήλ, σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Αυτοί όλοι που κρατούν ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη είναι στη συνείδηση των εργαζομένων συνένοχοι για τα εγκλήματα που σήμερα συντελούνται γιατί εξισώνουν το θύτη με το θύμα, εξισώνουν κατακτητές και κατακτημένους, εξισώνουν την πάνοπλα εξοπλισμένη Ισραηλινή στρατιωτική μηχανή με το παιδί με τη σφεντόνα και τον απελπισμένο παλαιστίνιο μαχητή, ζητούν «ψυχραιμία» και από τις δυο πλευρές, ή φθάνουν να δικαιολογούν τη νέα εγκληματική ισραηλινή επιθετικότητα χωρίς να παίρνουν απολύτως κανένα μέτρο για να σταματήσουν τη γενοκτονία και τους συνεχιζόμενους εποικισμούς, την καταπάτηση κάθε αυτονομίας της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας (αυτονομία που οι ίδιοι οι Ισραηλινοί συναποφάσισαν και συνυπέγραψαν με την Παλαιστινιακή Αρχή).

Δεν είναι άμοιρη των ευθυνών για αυτό το έγκλημα η Ελληνική Κυβέρνηση, που προωθεί τις οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ και έχει προχωρήσει σε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια .

Καλούμε τους καλλιτέχνες και τον ελληνικό λαό να συνεχίσει να δείχνει την αμέριστη αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό, καταδικάζοντας ανεπιφύλακτα την ισραηλινή επιθετικότητα και τα σχέδια για την ευρύτερη περιοχή..

Ζητούμε

• Να σταματήσουν άμεσα οι συνεχιζόμενες αεροπορικές επιδρομές ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης και να αποτραπούν χερσαίες επιχειρήσεις.
• Να αποχωρήσει ο ισραηλινός στρατός κατοχής.
• Την άρση κάθε μορφής αποκλεισμού των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας και το γκρέμισμα του απαράδεκτου τείχους διαχωρισμού.
• Να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές.
• Το σταμάτημα των εποικισμών και την αποχώρηση όλων των εποίκων που έχουν εγκατασταθεί πέρα από τα σύνορα του '67.
• Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ.
• Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
• Να ακυρωθεί αμέσως η Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ - Ισραήλ και το λεγόμενο «Σχέδιο Δράσης» με το Ισραήλ, στα πλαίσια της «Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας»
• Να ακυρωθούν αμέσως όλες οι παρεπόμενες συμφωνίες οικονομικές -  εμπορικές και στρατιωτικές της ΕΕ και των κρατών -μελών της με το Ισραήλ.

Αθήνα, 28 Ιούλη 2014

  Το Διοικητικό Συμβούλιο του Επιμελητήριου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας

οπτική απόδραση.....

Εκουαντόρ !   Η .......άλλη αισθητική!!!!
Συγκεκριμένα : Canoa, Manabi, Pacific Coast, Ecuador

ΠΟΕ-ΟΤΑ: Γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί η «αξιολόγηση» με ποσοστώσεις του Ν.4250/2014.

Οι διατάξεις του Ν.4250/2014 που αφορούν στην τροποποίηση του Π.Δ. 318/1992 και εισάγουν την «αξιολόγηση» με ποσοστώσεις υποχρεωτικού χαρακτήρα, δεν πρέπει να εφαρμοστούν από κανένα Δημόσιο Υπάλληλο γιατί:
1.Γιατί δεν επιλύουν κανένα υπαρκτό πρόβλημα, αφού τα όσα λέγονται για τα υποτιθέμενα «άριστα», αφενός δεν αποδείχτηκαν ποτέ από κανέναν (ο Υπουργός δεν έδωσε κανένα στοιχείο στη Βουλή…) και αφετέρου και να ισχύουν, δημιουργούν ασήμαντη επιβάρυνση σε ένα σύστημα με πολλά και σημαντικότερα προβλήματα... Τα μείζονα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία ούτε καν συζητούνται είναι: 1. Ότι δεν υπάρχουν στόχοι και 2. Ότι δεν μετριέται σχεδόν τίποτα…
2. Γιατί συνιστά μια επιλογή αυταρχικού-βαλκανικού τύπου και όχι μια ορθολογική επιλογή. Αντί να διορθωθούν τα πραγματικά προβλήματα, έρχεται η εξουσία και επιβάλλει (με την απειλή πειθαρχικής δίωξης) μια αναγκαστική συμπεριφορά είτε αυτή είναι δίκαιη είτε άδικη. Θα γίνει όχι επειδή είναι σωστό αλλά επειδή το διατάζει/επιβάλλει η εξουσία…
3. Γιατί αν εφαρμοστούν θα δημιουργηθούν πολύ χειρότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι έρχονται να επιλύσουν, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μεταξύ των υπαλλήλων και υποδαυλίζοντας τον ανταγωνισμό αντί της συνεργασίας…
4. Γιατί σε καμία Δημόσια Διοίκηση αναπτυγμένου κράτους δεν εφαρμόζεται αυτό το σύστημα, αλλά αντίθετα, οι υπάλληλοι αξιολογούνται με βάση επαρκή στοιχεία, γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια και από αξιόπιστους αξιολογητές.
5. Γιατί αυτό το σύστημα, εφαρμόζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος λειτουργεί με άλλα δεδομένα και άλλα κριτήρια, ενώ επιδιώκει άλλουςσκοπούς από τη Δημόσια Διοίκηση. Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι το Βρετανικό BBC, όπου έγινε προσπάθεια εφαρμογής του συστήματος μόλις αυτό ιδιωτικοποιήθηκε αλλά δεν πέτυχε, γιατί οι εργαζόμενοι απέργησαν επί μια εβδομάδα και η διοίκηση το πήρε πίσω…
6.Γιατί όλα τα βιβλία που αφορούν στη διοίκηση και αξιολόγηση του προσωπικού, περιγράφουν το σύστημα αυτό ως άδικο και προβληματικό, με τάση εγκατάλειψής του ακόμα και από τις ιδιωτικές εταιρίες… Συγκεκριμένα: Βιβλίο Παρασκευής Χατζηπαντελή (ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, εκδόσεις Μεταίχμιο 1999) «Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι ικανότητες κατανέμονται κανονικά σε έναν τυχαίο πληθυσμό (υπόθεσης αμφίβολης εγκυρότητας)… το σύστημα έχει το μειονέκτημα ότι συχνά αδικεί τους υπαλλήλους».Βιβλίο Ευγενίας Μπιτσάνη (ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ, εκδόσεις Διόνικος 2004) «…να επισημάνουμε ότι το κριτήριο αυτό (να πλησιάζει η κατανομή των αξιολογήσεων την κλίμακα Γκάους) δεν μπορεί να θεωρείται απόλυτο. Δεν είναι υποχρεωτικό το 15% των υπαλλήλων να αξιολογείται μέτριο ή ανεπαρκές».
Μάλιστα, το βιβλίο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ και ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ) λέει ότι η αξιολόγηση γίνεται πάντα «σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί».
7. Γιατί όλα τα κριτήρια που υπάρχουν είναι ασαφή και δεν μπορούν να μετρηθούν. Το χειρότερο όμως είναι, ότι γενικά, δεν γίνονται μετρήσεις…
8. Γιατί οι διορισμένοι με κυβερνητική εύνοια Προϊστάμενοι-κριτές είναι παντελώς αναξιόπιστοι…
9. Γιατί το σύστημα αυτό, της συγκριτικής ή δυναμικής αξιολόγησης, απαιτεί μεγάλους αριθμούς για να εφαρμοστεί (άνω των 500 ατόμων) και δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε Δήμους που έχουν μερικές δεκάδες υπαλλήλων… 

10. Γιατί παρά τις πολιτικές εξαγγελίες είναι σε όλους φανερό ότι με την εφαρμογή τους θα δημιουργηθούν δεξαμενές υπαλλήλων, από όπου εύκολα και ανώδυνα για την πολιτική ηγεσία (χωρίς ελπίδες δικαστικής δικαίωσης) θα διοχετεύονται υπάλληλοι προς την έξοδο… Η κα Χριστοφιλοπούλου το έχει ήδη πει: Γιατί να μένει στη Δημόσιο ένας ανεπαρκής υπάλληλος;

Μελέτη αποδομεί και καταρρίπτει την συγκριτική «αξιολόγηση» των Δημοσίων Υπαλλήλων και των Δημοτικών Υπαλλήλων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.) και το Διοικητικό Συμβούλιο του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Δ.Ε.Ε.) παρουσίασαν στα γραφεία της Ομοσπονδίας, μελέτη που αποδομεί και καταρρίπτει με τεκμηριωμένα στοιχεία την συγκριτική «αξιολόγηση» των Δημοσίων Υπαλλήλων και των Δημοτικών Υπαλλήλων όπως την προωθεί η κυβέρνηση με τις διατάξεις του Ν.4250/2014.

Στη μελέτη του Δ.Ε.Ε., η οποία πραγματοποιήθηκε κατόπιν αιτήματος της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. γίνεται καταρχήν μια εκτενής αναδρομή στο Π.Δ. 318/1992, το οποίο στην εποχή του, μαζί με τα ασαφή και αόριστα κριτήρια που καθόριζε, περιείχε ωστόσο και κάποια καινοτόμα στοιχεία (πρώτη φορά πρόβλεψη για στοχοθεσία).

Η μη συνεπής εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος έδειξε και τα όρια τόσο της οργανωτικής επάρκειας όσο και της πολιτικής βούλησης που υπήρχαν, κατά τη δεκαετία του ’90. Περαιτέρω, η αλλαγή των κριτηρίων αξιολόγησης κατά το 1999, με τον εισαχθέντα τότε νέο Υπαλληλικό Κώδικα (Ν.2683/1999) και η νέα τροποποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης με τον καινούριο Υπαλληλικό Κώδικα (Ν.3528/2007), είχαν οδηγήσει τις διατάξεις του Π.Δ. 318/1992 σε ανυποληψία και σε εκτεταμένη παράλειψη εφαρμογής του.

Στη συνέχεια, μέσα από την εκτενή επεξεργασία των νέων διατάξεων του Ν.4250/2014, σε συσχέτιση με τις επικρατούσες τάσεις στη θεωρία της Διοίκησης (ή Ανάπτυξης) Ανθρώπινου Δυναμικού (κυρίως με τα συστήματα που απαιτούν ακριβείς μετρήσεις και κατάλληλη, προαπαιτούμενη στοχοθεσία), καταδεικνύεται με σαφήνεια τόσο η ακαταλληλότητα του νέου συστήματος στο να αποτυπώσει με ακρίβεια την υφιστάμενη απόδοση των Δημοσίων Υπαλλήλων όσο και η ανεπάρκειά του στο να θεωρείται ένα βήμα στην κατεύθυνση της πραγματικής μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη η Ελληνική Δημόσια Διοίκηση.

Πιο συγκεκριμένα, στη Μελέτη αναδεικνύεται-τεκμηριώνεται:

1. Ότι παρά τις εξαγγελίες, δεν υπάρχουν καινοτομίες στο νέο σύστημα, διότι οι ποσοστώσεις, η συνέντευξη, η στοχοθεσία κ.λπ. έχουν ψηφισθεί-καθιερωθεί από τη δεκαετία ‘90 αλλά δεν έχουν εφαρμοσθεί για διάφορους λόγους, είτε τεχνικής ακαταλληλότητας, είτε οργανωτικής αδυναμίας (απουσία μετρήσεων), είτε απουσίας πολιτικής βούλησης.

2. Στην Ελληνική Διοικητική πραγματικότητα, τόσο των κεντρικών Δημοσίων Υπηρεσιών όσο και των περιφερειακών και των αυτοδιοικητικών, δεν εφαρμόζονται βασικά και σημαντικά εργαλεία αξιολόγησης που έχει αναδείξει εδώ και χρόνια η θεωρία (π.χ. το σύστημα Διοίκησης με Στόχους που έχει διατυπωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 και εφαρμόζεται από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 στις Η.Π.Α. και τις αρχές του ’70 από διάφορες Ευρωπαϊκές Διοικήσεις).

3. Ομοίως, στην Ελληνική Διοικητική πραγματικότητα τόσο των κεντρικών Δημοσίων Υπηρεσιών όσο και των περιφερειακών και των αυτοδιοικητικών, δεν εφαρμόζονται βασικά και σημαντικά εργαλεία αξιολόγησης που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα και υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν ως καλές πρακτικές και στη Δημόσια Διοίκηση.

4. Αντίθετα από την προηγούμενη παρατήρηση, κινείται σε εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση η τυφλή αντιγραφή ενός συστήματος, όπως επιχειρείται με τις διατάξεις του Ν.4250/2014, οι οποίες επιβάλουν το σύστημα της force distribution (δυναμικής κατανομής) ή συγκριτικής αξιολόγησης, όπως καταγράφεται στα Ελληνικά, σε μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν των αμερικανικών πολυεθνικών εταιριών…

5. Ακόμα και σε αυστηρό τεχνικό επίπεδο, ο Νόμος δεν διακρίνεται για την αρτιότητά του, αφήνοντας πολλά κενά και παραθέτοντας μαζί διατάξεις με έντονη υποχρεωτικότητα που μάλιστα ελέγχεται αυστηρά (π.χ. η αυστηρή τήρηση της ποσόστωσης για τους «ανεπαρκείς υπαλλήλους»), με άλλες διατάξεις με μηδαμινή ρυθμιστική βαρύτητα (π.χ. καταγραφή μέτρων για βελτίωση απόδοσης εργαζομένου).

6. Ακόμα πιο κριτικά και συνολικά, μπορεί κανείς να πει ότι κάνουμε βήματα προς τα πίσω, καθιερώνοντας τον μοναδικό αξιολογητή, όταν όλα τα θεωρητικά υποδείγματα και τα συγγράμματα τονίζουν την αναγκαιότητα των δύο αξιολογητών.

7. Εν τέλει, καταδεικνύεται ότι το σύστημα του Ν.4250/2014 είναι τόσο προβληματικό και ακατάλληλο για τον σκοπό που καλείται να επιτελέσει, που στην περίπτωση που εφαρμοστεί να αναμένεται με βεβαιότητα η εμφάνιση περαιτέρω προβληματικών καταστάσεων στις σχέσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων και στο γενικότερο κλίμα εντός των Δημοσίων Υπηρεσιών. Ιδίως αναμένεται να υπονομευτεί η ομαδικότητα και να επικρατήσει ο ατομισμός-αριβισμός.
8. Με τα παραπάνω δεδομένα, προφανώς το νέο σύστημα όχι μόνο δεν θα συνεισφέρει στην πραγματική Αξιολόγηση που έχει έντονα ανάγκη η Ελληνική Διοίκηση αλλά κινείται σε σαφώς αντίθετη κατεύθυνση. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ως σύστημα αξιολόγησης αλλά ως σύστημα μεροληπτικής αποτίμησης των ευνοούμενων και μη υπαλλήλων.
9. H Μελέτη συμπληρώνεται με προτάσεις για ένα πραγματικό σύστημα Αξιολόγησης, το οποίο θα αναδεικνύει την απόδοση των υπαλλήλων αλλά θα λειτουργεί και παρακινητικά γι΄ αυτούς ώστε να συνεισφέρει στη βελτίωση της απόδοσης τόσο των ιδίων όσο και των υπηρεσιών τους. Οι κατευθύνσεις διαφοροποιούνται ανάλογα με το αν πρόκειται για τις κεντρικές υπηρεσίες ή για τις αυτοδιοικητικές, όπου η αξιολόγηση δεν μπορεί παρά να συναρτάται με τα Επιχειρησιακά Προγράμματα που οφείλουν να συντάσσουν και (προπάντων) να υλοποιούν οι Ο.Τ.Α.
   ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.

Νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις στη χαμηλή οικιακή κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος απο την ΔΕΗ

Ξεδιάντροπα η ΔΕΗ ισχυρίζεται, ότι δήθεν ..... «αφορούν στην πλειονότητα εξοχικές και δεύτερες κατοικίες».

Νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος λαϊκών νοικοκυριών, θα επιβληθούν από τις 25 Ιούλη.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας, από τις 25 Ιούλη 2014 καταργείται η κλίμακα οικιακής χρέωσης έως 800 κιλοβατώρες (kWh) το τετράμηνο και ενσωματώνεται στην επόμενη κλίμακα χρέωσης, γεγονός που οδηγεί σε μεσοσταθμική αύξηση 11,1% στους λογαριασμούς του ρεύματος 2.160.000 καταναλωτών. Συγκεκριμένα, για κατανάλωση 800 kWh/τετράμηνο, η αύξηση στο λογαριασμό θα διαμορφωθεί στα 3,8 ευρώ το μήνα ή 15,2 ευρώ το τετράμηνο.

Με προκλητικό τρόπο, η διοίκηση της εταιρείας αναφέρει ότι οι νέες αυξήσεις στη χαμηλή κατανάλωση συνιστούν «δικαιότερη τιμολόγηση για όλους» και πως έτσι «αποτρέπει ένας πελάτης να επιβαρύνεται αδικαιολόγητα με ακριβότερες χρεώσεις προκειμένου ένας άλλος να απολαμβάνει φθηνότερες τιμές». Για να δικαιολογήσει τον παραπάνω ισχυρισμό, η ΔΕΗ ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι από τα 2 εκατομμύρια παροχών που έχουν κατανάλωση 1 - 800 kWh / τετράμηνο,ότι δήθεν ..... «αφορούν στην πλειονότητα εξοχικές και δεύτερες κατοικίες».

Όμως το γεγονός ότι οι αυξήσεις αυτές πλήττουν λαϊκά νοικοκυριά αναγνωρίζει και η ίδια η ΔΕΗ, αφού καλεί όσους έχουν κατανάλωση μικρότερη από 800 kWh / τετράμηνο στην πρώτη τους κατοικία να υποβάλουν αίτηση για «να εξεταστεί εάν πληρούν τους όρους ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο» και να επωφεληθούν από τις... πενταροδεκάρες της σχετικής έκπτωσης.

Στην πραγματικότητα βέβαια, την ώρα που χιλιάδες και χιλιάδες νοικοκυριά σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μένουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι χωρίς καθόλου ρεύμα, είναι προφανές ότι οι νέες αυξήσεις θα χτυπήσουν ένα επίσης μεγάλο κομμάτι των λαϊκών νοικοκυριών που βρίσκεται στη χαμηλή κατανάλωση, καθώς αναγκάζεται να κάνει αιματηρές οικονομίες και σε αυτή τη στοιχειώδη ανάγκη.

Και μειώσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις

Η ΔΕΗ επιδιώκει να «χρυσώσει το χάπι» των νέων αυξήσεων, ανακοινώνοντας ταυτόχρονες μειώσεις σε κατηγορίες επαγγελματικών τιμολογίων: για πελάτες ενταγμένους στο επαγγελματικό τιμολόγιο Γ21 (όπου σύμφωνα με τη ΔΕΗ εντάσσονται μικρομεσαίες επιχειρήσεις) ανακοινώθηκε μεσοσταθμική μείωση 3,4%, ενώ για τα επαγγελματικά τιμολόγια Γ22 (μεγάλα καταστήματα, μεσαίου μεγέθους βιοτεχνίες, κτίρια γραφείων κτλ.) και Γ23 (με νυχτερινή κατανάλωση) ανακοινώθηκαν μεσοσταθμικές μειώσεις 1% και 2,2%.

Οι διαφημιζόμενες μειώσεις βέβαια, σε ό,τι αφορά τους αυτοαπασχολούμενους, δεν αντισταθμίζουν σε καμία περίπτωση τις τεράστιες αυξήσεις που έχουν επιβληθεί στα τιμολόγια του ρεύματος όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην πραγματικότητα, αυτό που αποτελεί την κύρια «έγνοια» της κυβέρνησης είναι το πώς θα ανοίξει ο δρόμος για παραπέρα μειώσεις στο ενεργειακό κόστος των επιχειρηματικών ομίλων, όπως απαιτεί επίμονα το ντόπιο κεφάλαιο, γεγονός που θα οδηγήσει και σε νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση άλλωστε, προϊδεάζει η ίδια η χθεσινή ανακοίνωση της ΔΕΗ, η οποία ξεκινά σημειώνοντας ότι οι νέες αυξήσεις πραγματοποιούνται «με στόχο την εναρμόνιση με τους ευρωπαϊκούς κανόνες για κοστοβαρή τιμολόγια» και κλείνει προετοιμάζοντας για τις επόμενες αυξήσεις, αφού τονίζει με νόημα ότι -παρά τις τεράστιες αυξήσεις των προηγούμενων χρόνων- «το κόστος της ενέργειας στην Ελλάδα παραμένει από τα χαμηλότερα της ΕΕ»...

Χαρακτηριστικό των απαιτήσεων των εγχώριων μονοπωλίων είναι το γεγονός ότι την ημέρα που ανακοινώθηκαν οι αυξήσεις, με παρέμβασή της, η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας, ζητά την εξαίρεση των βιομηχάνων από την αύξηση των τιμολογίων που προκύπτει από την αύξηση των χρεώσεων «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας), που καταβάλλονται από το σύνολο των καταναλωτών.

ΠΟΕ ΟΤΑ: Παζαρεύει την «αξιολόγηση»

Η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ επιχείρησε χθες να «καταρρίψει με τεκμηριωμένα στοιχεία τη συγκριτική "αξιολόγηση" των δημόσιων υπαλλήλων και των δημοτικών υπαλλήλων όπως την προωθεί η κυβέρνηση με τις διατάξεις του Ν. 4250 / 2014». Γι' αυτόν το σκοπό, παρουσίασε μελέτη του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδας για το νομοθετικό πλαίσιο της αξιολόγησης στην Ελλάδα διαχρονικά από το 1992.

Από το κείμενο της ΠΟΕ ΟΤΑ και τη μελέτη που παρουσίασε απουσιάζει κάθε αναφορά στους πραγματικούς στόχους της αξιολόγησης και τον τρόπο που συνδέεται με τη δημιουργία ενός φθηνότερου και πιο ευέλικτου κράτους, στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων. Κατά τον ίδιο τρόπο, δε γράφεται κουβέντα για τους στόχους που υπηρετεί η αξιολόγηση στους δήμους, η οποία συνοδεύεται από απολύσεις και διευκολύνει την παραπέρα παράδοση υπηρεσιών στους ιδιώτες, τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση όσων παραμείνουν στους δήμους, σε βάρος των εργαζομένων και των δημοτών.

Στον αντίποδα, αξιοποιώντας τη μελέτη, η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση για «μη συνεπή εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος 318 / 1992» για την αξιολόγηση στο Δημόσιο, το οποίο μάλιστα οδηγήθηκε σε «ανυποληψία και σε εκτεταμένη παράλειψη εφαρμογής του» με την «αλλαγή των κριτηρίων αξιολόγησης κατά το 1999, με τον εισαχθέντα τότε νέο Υπαλληλικό Κώδικα (Ν. 2683 / 1999) και τη νέα τροποποίηση των κριτηρίων αξιολόγησης με τον καινούργιο Υπαλληλικό Κώδικα (Ν. 3528 / 2007)».

Ακολουθεί μια γενικευμένη κριτική στα συστήματα της αξιολόγησης που υιοθετήθηκαν, συμπεριλαμβανομένου και του Ν. 4250 / 2014. Από αυτήν την κριτική, ξεχωρίζουν τα εξής σημεία: «Στην ελληνική διοικητική πραγματικότητα τόσο των κεντρικών δημόσιων υπηρεσιών όσο και των περιφερειακών και των αυτοδιοικητικών, δεν εφαρμόζονται βασικά και σημαντικά εργαλεία αξιολόγησης που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα και, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν ως καλές πρακτικές και στη δημόσια διοίκηση.

Αντίθετα από την προηγούμενη παρατήρηση, κινείται σε εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση η τυφλή αντιγραφή ενός συστήματος, όπως επιχειρείται με τις διατάξεις του Ν. 4250 / 2014, οι οποίες επιβάλλουν το σύστημα της force distribution (δυναμικής κατανομής) ή συγκριτικής αξιολόγησης, όπως καταγράφεται στα ελληνικά, σε μια άλλη πραγματικότητα από αυτήν των αμερικανικών πολυεθνικών εταιρειών (...)

Ακόμα και σε αυστηρό τεχνικό επίπεδο, ο νόμος δε διακρίνεται για την αρτιότητά του, αφήνοντας πολλά κενά και παραθέτοντας μαζί διατάξεις με έντονη υποχρεωτικότητα που μάλιστα ελέγχεται αυστηρά (π.χ. η αυστηρή τήρηση της ποσόστωσης για τους "ανεπαρκείς υπαλλήλους"), με άλλες διατάξεις με μηδαμινή ρυθμιστική βαρύτητα (π.χ. καταγραφή μέτρων για βελτίωση απόδοσης εργαζομένου).

Εν τέλει, καταδεικνύεται ότι το σύστημα του Ν. 4250 / 2014 είναι τόσο προβληματικό και ακατάλληλο για το σκοπό που καλείται να επιτελέσει, που, στην περίπτωση που εφαρμοστεί, να αναμένεται με βεβαιότητα η εμφάνιση περαιτέρω προβληματικών καταστάσεων στις σχέσεις των δημόσιων υπαλλήλων και στο γενικότερο κλίμα εντός των δημόσιων υπηρεσιών. Ιδίως αναμένεται να υπονομευτεί η ομαδικότητα και να επικρατήσει ο ατομισμός - αριβισμός. Με τα παραπάνω δεδομένα, προφανώς το νέο σύστημα όχι μόνο δε θα συνεισφέρει στην πραγματική αξιολόγηση που έχει έντονα ανάγκη η ελληνική διοίκηση, αλλά κινείται σε σαφώς αντίθετη κατεύθυνση».

Τέλος, η ΠΟΕ ΟΤΑ ισχυρίζεται ότι «σε καμία δημόσια διοίκηση αναπτυγμένου κράτους δεν εφαρμόζεται αυτό το σύστημα, αλλά, αντίθετα, οι υπάλληλοι αξιολογούνται με βάση επαρκή στοιχεία, γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια και από αξιόπιστους αξιολογητές (...) όλα τα κριτήρια που υπάρχουν είναι ασαφή και δεν μπορούν να μετρηθούν. Το χειρότερο όμως είναι ότι, γενικά, δε γίνονται μετρήσεις (...) το σύστημα αυτό, της συγκριτικής ή δυναμικής αξιολόγησης, απαιτεί μεγάλους αριθμούς για να εφαρμοστεί (άνω των 500 ατόμων) και δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε δήμους που έχουν μερικές δεκάδες υπαλλήλων».

Τι αποδεικνύεται; Οτι η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ διαφωνεί με πλευρές της αξιολόγησης και όχι με την ουσία του μέτρου. Γι' αυτό επιχειρηματολογεί υπέρ μιας «άλλης» αξιολόγησης και ισχυρίζεται ότι υπάρχουν κράτη και κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν πιο αποτελεσματικά συστήματα για τους εργαζομένους στο Δημόσιο. Με ποια κριτήρια, όμως, θα μπορούσε το αστικό κράτος να αξιολογήσει «δίκαια» τους υπαλλήλους του, από τη στιγμή που τους θέλει πειθήνια όργανα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής;

Να γιατί η συνδικαλιστική πλειοψηφία δεν μπορεί να οργανώσει με προϋποθέσεις νίκης τη σύγκρουση με την κυβέρνηση και επί της ουσίας διαπραγματεύεται άλλους όρους για την αντιδραστική αξιολόγηση. Να γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ, να εμπιστευτούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να πάρουν τα πρωτοβάθμια σωματεία στα χέρια τους την οργάνωση της πάλης.

Η σφαγή στη Γάζα......

  Ολη τη φρικαλεότητα του ιμπεριαλισμού, που οικοδομεί τραγωδίες για τους λαούς κάθε γωνιάς του πλανήτη, βεβαιώνουν οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Οι εικόνες με τα ματωμένα παιδικά κορμιά, τα γκρεμισμένα χαμόσπιτα, τις μαυροντυμένες μανάδες δεν είναι απλά «ένα δράμα» ή «ένα έγκλημα», όπως όλο και περισσότεροι δηλώνουν τις τελευταίες μέρες. Οποιος γεμίζει οργή μπροστά στο συνεχιζόμενο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού, δεν αρκεί να το αντιμετωπίζει ως μια «ανθρώπινη τραγωδία». Σήμερα, σε συνθήκες που οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τον έλεγχο αγορών, πηγών και δρόμων Ενέργειας οξύνονται, που οι «ζώνες» πολέμου επεκτείνονται, που πολλαπλασιάζονται οι εστίες αντιπαραθέσεων, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να φωτίζονται ολόπλευρα οι αιτίες αυτών των συγκρούσεων, να ερμηνεύονται και να αναλύονται ταξικά οι εξελίξεις.

Καθόλου τυχαία, το ΚΚΕ αντέδρασε άμεσα στις εξελίξεις. Εξέφρασε έμπρακτα τη σταθερή αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό, με πρωτοβουλίες, όπως και τα συλλαλητήρια που οργάνωσε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, καλώντας το λαό να κάνει δική του υπόθεση τον τερματισμό της αιματοχυσίας. Να απαιτήσει από την ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει κάθε είδους οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με την κυβέρνηση του Ισραήλ. Καθαρά και ξάστερα, ανέδειξε τις ειδικές ευθύνες που έχουν ΕΕ - ΗΠΑ, αλλά και όλοι όσοι τηρούν «ίσες αποστάσεις» μεταξύ θύματος και θύτη.

Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε για να εκδοθεί Κοινή Ανακοίνωση δεκάδων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από όλο τον κόσμο, αναδεικνύοντας την ευθύνη που έχουν οι επαναστατικές δυνάμεις για την αφύπνιση και οργάνωση των λαών ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αξιοποίησε τη συμμετοχή του στο Ευρωκοινοβούλιο, με σχετική Ερώτηση, αλλά και τοποθέτηση.

Η νέα φονική επιχείρηση σε βάρος ενός λαού που αγωνίζεται για να έχει τη δική του πατρίδα εκδηλώνεται σε μια περίοδο που η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αποτελεί πεδίο έντονων ανταγωνισμών, διεργασιών και ανακατατάξεων. Το Ισραήλ εξαπολύει ακόμα μια δολοφονική επιδρομή, αναζητώντας τρόπους να υπερασπιστεί τα γεωπολιτικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης, ανήσυχο ότι η θέση του και ο αναβαθμισμένος ρόλος του στην περιφέρεια μπορεί να διακυβευτούν, αν κάτι τέτοιο δε συμβαίνει ήδη. Την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι άλλες δυνάμεις επιχειρούν να διαδραματίσουν ενεργότερο ρόλο στις εξελίξεις. Για παράδειγμα, η Τουρκία ανέλαβε πρωτοβουλία για διαπραγμάτευση μιας πρότασης εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας, υψώνοντας ξανά τους τόνους απέναντι στο Ισραήλ.

Ολα αυτά εξελίσσονται ενώ συνεχίζονται οι επαφές που θα καθορίσουν αν στο πολύ κοντινό Ιράν θα αρθούν οι κυρώσεις που περιορίζουν σημαντικά τις επενδύσεις δυτικών μονοπωλίων στη χώρα, ενώ το Ιράκ κινδυνεύει με κατακερματισμό. Σε όλη την περιοχή ενισχύεται η παρουσία ισλαμιστικών οργανώσεων που βεβαιώνουν ότι η ενδοαστική αντιπαράθεση μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Με λίγα λόγια, ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής, μια περιοχή γεμάτη φυσικό πλούτο και με κρίσιμη γεωστρατηγικά θέση, «φιλοξενεί» εξελίξεις που συνθέτουν ένα περίπλοκο «κουβάρι» με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αστική τάξη κάθε χώρας μελετά επιλογές που θα διαφυλάξουν τα δικά της συμφέροντα, με το βλέμμα στραμμένο στα επενδυτικά σχέδια που έχουν ήδη ξεκινήσει ή δρομολογούνται σε κλάδους όπως η Ενέργεια, το Εμπόριο, οι Υποδομές, οι Μεταφορές και άλλους. Επιλογές που διαμορφώνουν ένα γεωπολιτικό χάρτη, τον οποίο υπαγορεύουν τα κέρδη των μονοπωλίων και οι συμβιβασμοί και ανταγωνισμοί που διαδέχονται ο ένας τον άλλον μέσα σε συνθήκες μιας όλο και μεγαλύτερης αλληλεξάρτησης των καπιταλιστικών οικονομιών. Το σίγουρο είναι πως οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν κανένα δισταγμό να χύνουν το αίμα των λαών για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο,τι δεν μπορούν να καταφέρουν με την «ειρήνη» τους, το ολοκληρώνουν με τους πολέμους τους.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μην στηρίξετε έστω και άθελά σας την βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης και τις βρώμικες μεθοδεύσεις των πολυεθνικών.....

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ & ΝΗΣΩΝ: ΑΝΤΙΣΤEΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ

Συμπολίτισσα και Συμπολίτη

Η Ο.Ε.Σ.ΒΔ.Ε.Ν αντιστέκεται στις αντιλαϊκές αποφάσεις κυβέρνησης - ΕΕ για άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή 20 Ιουλίου και κάθε Κυριακή. Αγωνιζόμαστε για νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.

Η Ο.Ε.Σ.ΒΔ.Ε.Ν σας ζητά να μην στηρίξετε έστω και άθελά σας την βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης και τις βρώμικες μεθοδεύσεις των πολυεθνικών, των υπεραγορών και των εμπορικών μονοπωλίων.

Συμπολίτισσα και Συμπολίτη

Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, όσες επιπτώσεις έχει σε μας, τους εμπόρους, άλλες τόσες και χειρότερες έχει για σένα και τα παιδιά σου. Σύντομα το μέτρο προβλέπεται να επεκταθεί και σε άλλους τομείς του δημοσίου και στις τράπεζες.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας είναι μόνο ένα από τα μέτρα που παίρνει η συγκυβέρνηση, που σκοπό έχουν να οδηγήσουν σε πλήρη παράδοση κάθε εμπορικής δραστηριότητας στα χέρια μιας χούφτας εμπορικών μονοπωλίων, πρόκειται για την λεγόμενη απελευθέρωση της οικονομίας, της αγοράς και της εργασίας.

Τα υπόλοιπα είναι:

• Η κινητικότητα και η διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων
• Η ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και οι απολύσεις στους δήμους
• Η πλήρης υποκατάσταση της σταθερής δουλειάς από τις ελαστικές μορφές απασχόλησης
• Η μείωση του βασικού μισθού και της σύνταξης σε επίπεδα προνοιακού επιδόματος
• Η ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας και των βασικών κοινωνικών αγαθών

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι δεμένα με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, για αυτό σε «βομβαρδίζουν» με ψευδείς ειδήσεις πως το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, πως θα εξυπηρετούνται οι ανάγκες σου όλες τις μέρες της εβδομάδας, πως οι τουρίστες θα αφήνουν πακτωλό χρημάτων στη χώρα και πως οι μόνοι που αντιδρούν είναι οι «τεμπέληδες» έμποροι.

Είναι τα ίδια μέσα ενημέρωσης που χαρακτηρίζουν ως τεμπέληδες όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, που προπαγανδίζουν λυσσαλέα την ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων οργανισμών, που πολεμούν μέχρις εσχάτων κάθε απεργία, που θεοποιούν τους τραπεζίτες και τις πολιτικές λιτότητας που δημιούργησαν εκατομμύρια ανέργους, που αποκρύπτουν τις αναρίθμητες αυτοκτονίες.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας σηματοδοτεί την κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ο σκοπός είναι να καταφερθεί το τελειωτικό χτύπημα στις μικρές, ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες από το 2009 με τα συνεχή φορολογικά χτυπήματα, εξωθήθηκαν σε εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα μικρών εμπορικών επιχειρήσεων αφήνοντας ανέργους τους ιδιοκτήτες τους αλλά και τους εργαζόμενους σ’ αυτές ιδιωτικούς υπαλλήλους.

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι με την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, όχι μόνο δεν θα υπάρξουν θέσεις εργασίας, αλλά θα πολλαπλασιαστούν οι απολύσεις και τα λουκέτα. Η αγορά θα μονοπωληθεί, ολοκληρωτικά, από μια χούφτα πολυεθνικές που χρειάζονται εργαζόμενους με μισθούς Κίνας και Βουλγαρίας.

Συμπολίτισσα – Συμπολίτη

Το σύστημα και οι μηχανισμοί του προσπαθούν σήμερα να σε στρέψουν ενάντια μας. Αυτοί που με τις πολιτικές τους σου στερούν τόσο τον ελεύθερο χρόνο όσο και το απαραίτητο εισόδημα για να καλύψεις τις σύγχρονες ανάγκες σου, υποκρίνονται ότι θέλουν τα μαγαζιά ανοιχτά τις Κυριακές για να κάνεις τις αγορές σου άνετα. Στην ουσία μηχανεύονται τον αφανισμό των αυτοαπασχολούμενων, ελλήνων εμπόρων και στηρίζουν τις πολυεθνικές και τους ομίλους.

Έπειτα θα έρθει κι η σειρά σου. Το σχέδιο καλά κρατά: έμποροι εναντίον δημοσίων υπαλλήλων, αγρότες εναντίον εμπόρων και πάει λέγοντας. Μια μια φτωχοποιούν τις τάξεις.

Γι’ όλα αυτά

Σε καλούμε, να ΑΠΕΧΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ από κάθε κατανάλωση την Κυριακή 20 Ιουλίου, αντιδρώντας συμβολικά στις βρώμικες μεθοδεύσεις των πολυεθνικών, των εμπορικών μονοπωλίων και του πολιτικού προσωπικού τους.

Σας καλούμε να ξεκινήσουμε την δική μας κοινωνική συμμαχία και αλληλεγγύη, που όσο περισσότερο θα μεγαλώνει και θα στεριώνει τόσο περισσότερο θα εμποδίζει την καταστροφή της ζωής μας και το μαύρο μέλλον για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και την πατρίδα μας.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας δεν είναι μόνο πρόβλημα των εμπόρων!!!

Ξεκινούν από εμάς και θα φτάσουν σε όλους….!!!

Θα τους αφήσουμε;;

Μπορούμε να το αποτρέψουμε!!!

ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΕΣΒΔΕΝ

Εμπορικός Σύλλογος Αλεξάνδρειας: ΟΧΙ στη βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

(Για την Κυριακή 20 Ιουλίου 2014 και για κάθε Κυριακή )

Προς: Συμπολίτες, Συνάδελφοι, Εργαζόμενοι και Καταναλωτές

Η Διοίκηση του Ε.Σ. Αλεξάνδρειας σταθερή, από την πρώτη στιγμή, στις θέσεις της, αντιδρά και αντιστέκεται στις παράλογες αποφάσεις των Κυβερνόντων, όπως αυτή, του ανοίγματος της Κυριακής.

Με ένα καθαρό ψυχρό επαγγελματικό υπολογισμό οι Βουλευτές του θερινού τμήματος της Βουλής, μέλη της Κυβερνήσεως και με σωρεία έωλων επιχειρημάτων ψήφισαν την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Ενός θεσμού που κρατά πέρα των 2.000 ετών !

Η άποψη, η θέση και η απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εμπόρων σε όλη τη χώρα σε σχέση με την Κυριακάτικη Αργία, είναι γνωστή.

Παρά τα ψευδή δημοσιεύματα που στοχευμένα παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. ,εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των πολυεθνικών απ’ όπου και “τρέφονται”, για δήθεν ΄΄ μοιρασμένους ΄΄ Εμπορικούς Συλλόγους, για τάχατες ΄΄ διχασμένους ΄΄ εμπόρους και άλλα προβοκατόρικα, ένα είναι δεδομένο και καταγεγραμμένο…Το 90% και πλέον των εμπόρων της χώρας (συμπεριλαμβανομένου των Αθηνών & Θεσσαλονίκης) είναι αντίθετο με την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, θεωρεί επιβεβλημένη τη νομοθετική κατοχύρωσή της και εκτιμά ότι το πρότερο νομοθετικό πλαίσιο ( με μια μόνο Κυριακή ανοιχτά, αυτή των Χριστουγέννων) είναι επαρκέστατο για όλους, καταναλωτές – καταστήματα – εργαζομένους.

Η επιχειρούμενη με τον νέο Νόμο ουσιαστικά ολική κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, όχι μόνο μας βρίσκει ριζικά αντίθετους αλλά κυρίως μας βρίσκει έτοιμους να ανατρέψουμε και να καταργήσουμε τον συγκεκριμένο Νόμο στην πράξη.

Την Κυριακή 20 Ιουλίου (αλλά και κάθε Κυριακή ) όλα τα καταστήματα της πόλης μας(όπως και όλα τα καταστήματα του Νομού, κατόπιν σχετικών αποφάσεων των Εμπορικών Συλλόγων ) θα παραμείνουν ΚΛΕΙΣΤΑ.

Ο Εμπορικός Σύλλογος Αλεξάνδρειας σας ζητά να μην στηρίξετε έστω και άθελά σας την βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης και τις βρώμικες μεθοδεύσεις των πολυεθνικών, των υπεραγορών και των εμπορικών μονοπωλίων.

Σας προτείνει να μην παρασυρθείτε και να μην επισκεφθείτε κανένα μαγαζί την Κυριακή 20 Ιουλίου.

Σας καλεί να ξεκινήσουμε την δική μας κοινωνική συμμαχία και αλληλεγγύη, που όσο περισσότερο θα μεγαλώνει και θα στεριώνει τόσο περισσότερο θα εμποδίζει την καταστροφή της ζωής μας και το μαύρο μέλλον για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και την πατρίδα μας.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας δεν είναι μόνο πρόβλημα των εμπόρων!!!

Ξεκινούν από εμάς και θα φτάσουν σε όλους….!!!

Θα τους αφήσουμε;;

Μπορούμε να το αποτρέψουμε!!!

ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.ΑΛ.

Πώληση ΔΕΗ. Δελτίο τύπου ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΦΟΡΕΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ

Την Πέμπτη 3/7/2014 συνεδρίασε το Δ.Δ.Φ.Η. με θέμα την επιχειρούμενη πώληση της λεγόμενης «Μικρής Δ.Ε.Η.», καθώς και την παύση λειτουργίας της ΔΕΔΔΗΕ (τεχνική υπηρεσία ΔΕΗ) Αλεξάνδρειας.

Ο εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου τμ. Δυτικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΔΜ) κ. Ντέλμας Κωνσταντίνος, έθεσε υπόψη των φορέων του νομού τη θέση του ΤΕΕ/ΔΜ, καταθέτοντας τα παρακάτω:

● Η Δυτική Μακεδονία στήριξε με τον ορυκτό της πλούτο την αναπτυξιακή πορεία της χώρας τα τελευταία 60 χρόνια, πληρώνοντας το περιβαλλοντικό και κοινωνικό τίμημα , πιστεύοντας όμως ακράδαντα ότι από το άνοιγμα του πρώτου ορυχείου λιγνίτη μέχρι το κλείσιμο και της τελευταίας μονάδας παραγωγής ενέργειας, θα έχει απέναντί της μια ισχυρή και αξιόπιστη επιχείρηση με αδιαπραγμάτευτα δημόσιο χαρακτήρα.

● Η κατάθεση στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου, αφορά στη δημιουργία της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ» και στην περεταίρω αποκρατικοποίηση της μητρικής ΔΕΗ.

● Η δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ», η οποία θα αποτελείται από αντιπροσωπευτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, θα ενσωματώσει το 30% της σημερινής επιχείρησης και στη συνέχεια θα τεθεί σε ανοικτό, διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.

● Παράλληλα, ο νέος επενδυτής θα έχει πρόσβαση σε ορυχεία λιγνίτη που θα είναι αναγκαία για την επαρκή τροφοδοσία των συγκεκριμένων μονάδων, οι οποίες θα ενσωματωθούν στη λεγόμενη «μικρή ΔΕΗ».

● Επιπλέον προβλέπεται να διατεθεί το 17% των μετοχών της «Μητρικής» ΔΕΗ σε ιδιώτες. Οι εξελίξεις αυτές σηματοδοτούν το τέλος εποχής μιας κοινής πορείας 60 ετών μεταξύ της Δυτικής Μακεδονίας και της δημόσιας ΔΕΗ.

● Το ΤΕΕ/ Τμ. Δυτικής Μακεδονίας είναι αντίθετο στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και απαιτεί την απόσυρση του σχετικού νομοσχέδιου.

● Στις 24/12/2013, το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας δήλωσε ομόφωνα και κατηγορηματικά την αντίθεσή του στην προοπτική της περαιτέρω αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ ΑΕ και της δημιουργίας νέας καθετοποιημένης εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας. Η απόφαση αυτή αντανακλά και αποτυπώνει τη βούληση των πολιτών της Δυτικής Μακεδονίας.

● Τα υφιστάμενα κοιτάσματα λιγνίτη, λαμβάνοντας υπόψη και τις προβλέψεις για αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων, εκτιμώνται περίπου σε 1,8 δις τόνους καυσίμου, από αυτά στο νέο σχήμα της «μικρής ΔΕΗ» προβλέπεται να εκχωρηθούν περίπου το 20%.

● Με τροπολογία του ν.2941 του 2001 καταργήθηκε ο όρος του ν. 1280 του 1982 που προέβλεπε «την επαναπόδοση των εκτάσεων στο Δημόσιο χωρίς αντάλλαγμα», συνεπώς μετά το πέρας των εξορυκτικών δραστηριοτήτων οι τεράστιες εκτάσεις (πάνω από 200.000 στρέμματα) παραμένουν στον μελλοντικό ιδιοκτήτη της ΔΕΗ, καθιστώντας τον μεγαλύτερο ιδιοκτήτη εκτάσεων της Δυτικής Μακεδονίας !

● Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, το σύνολο των λιγνιτών που εξορύχτηκαν από το 1960 μέχρι το 2009 στην περιοχή, μετατράπηκε σε ηλεκτρική ενέργεια ίση με 562 ΤWh,  απέτρεψε την εισαγωγή 154 εκατ. τόνων ισοδύναμου πετρελαίου και πρόσφερε στην εθνική οικονομία εξοικονόμηση συναλλάγματος 49.7 δις δολαρίων.

● Η κατασκευή και η λειτουργία των τεχνιτών φραγμάτων είχε ως συνέπεια τη δέσμευση σημαντικών εκτάσεων με αποτέλεσμα την αλλαγή δραστηριοτήτων και εσόδων για τους κατοίκους. Ιδιαίτερα για την λίμνη του Πολυφύτου, ενώ δεσμεύτηκαν σημαντικές εκτάσεις με ελάχιστες αποζημιώσεις – εν γνώσει των ιδιοκτητών- από την δεκαετία του ’70 δεν έγινε κανένα έργο αξιοποίησης της περιοχής.

Ο κ. Βαλαβάνης εκ μέρους των εργαζομένων στη ΔΕΗ, έθεσε το θέμα της παύσης λειτουργίας της ΔΕΔΔΗΕ (τεχνική υπηρεσία ΔΕΗ) Αλεξάνδρειας, που αφορά στους πολίτες της Ημαθίας και ιδιαίτερα Αλεξάνδρειας. Κάνοντας εκτενή αναφορά στα προβλήματα που θα προκύψουν τόσο για την περιοχή της Αλεξάνδρειας όσο και της Βέροιας, καθώς ένα και μόνο συνεργείο θα πρέπει να καλύψει μια τεράστια περιοχή.

Οι επιχειρήσεις, τα άτομα με μηχανική υποστήριξη και περιπτώσεις πυρκαγιών που πρέπει να διακοπεί το ρεύμα πριν γίνει η κατάσβεση, αποτελούν μερικά μόνο από τα προβλήματα, που δεν θα είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν άμεσα, με τις ανάλογες επιπτώσεις στους πολίτες της Ημαθίας και στις οικονομικές δραστηριότητες τους.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια πραγματικότητα που ο Ελληνικός λαός επί δεκαετίες πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά, προκειμένου να θρέψει το τέρας της διαπλοκής και των μιζών στα δημόσια έργα.

Ανέχθηκε στο βωμό της ανάπτυξης και της δημιουργίας προϋποθέσεων για ευημερία και πρόοδο της χώρας, να θυσιάσει ακόμη και το πολυτιμότερο αγαθό της υγείας, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Δυτική Μακεδονία.

Πλήρωσε επί δεκαετίες ακριβά τις μίζες των εταιρειών, όπως η SIEMENS με τους «Χριστοφοράκους», την «υπεραξία» των εισαγόμενων προϊόντων και της τεχνογνωσίας τους.

Σήμερα κάτω από καθεστώς χρεοκοπίας, τώρα που η χώρα αδυνατεί να διαπραγματευθεί ακόμη και για τα στοιχειώδη, αποφάσισαν οι συγκυβερνούντες να ξεπουλήσουν την πολυτιμότερη και πιο ακριβοπληρωμένη Δημόσια επιχείρηση !

Οι ντόπιοι υποτακτικοί συνεργάτες, οι μεσάζοντες των διεθνών οίκων που λεηλάτησαν τη χώρα, αγοράζοντας συνειδήσεις και διαβρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα τους, σήμερα εμφανίζονται ως σωτήρες του έθνους. Υπόσχονται ανταγωνισμό και χαμηλότερες τιμές στους καταναλωτές, χωρίς μίζες αυτή τη φορά !

Ενώ είναι κοινό μυστικό ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που κατά τις επιταγές των τοκογλύφων αποτελεί το σημαντικότερο μέτρο μείωσης του δημόσιου χρέους της χώρας, είναι αδιέξοδο και χωρίς προοπτική, η κυβέρνηση ανερυθρίαστα παραπλανά τους πολίτες βαφτίζοντας το ξεπούλημα…ανάπτυξη!

ΔΙΚΤΥΟ ΔΡΑΣΗΣ ΦΟΡΕΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ

Χωρίς σωστή πολιτική και στρατηγική στο καυτό ζήτημα της ενέργειας ….

Ο “ήλιος”, η Sinovel και ο λιγνίτης

Δεν είναι μυστικό βέβαια ότι η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και σπασμωδικότητα στις σημαντικές αποφάσεις και από μια διαχρονική ροπή προς τα μεγάλα έργα ...επί χάρτου.

Αν δεν ίσχυε αυτό, ο κινεζικός κολοσσός Sinovel θα είχε ήδη βάλει το θεμέλιο λίθο ενός εργοστασίου παραγωγής ανεμογεννητριών στην Ελλάδα, όπως διαβάζαμε στον Τύπο το 2011. Κι ενδεχομένως το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα - μαμούθ “Ήλιος” να είχε “ξεκολλήσει” από το χαρτί προ πολλού και τα φωτοβολταϊκά επί ελληνικού εδάφους να τροφοδοτούσαν ενεργειακά τη Γερμανία (το κατά πόσον θα ήταν καλό να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα ή όχι, είναι βέβαια μια μεγάλη, αλλά διαφορετική συζήτηση).

Κι όμως, η Ελλάδα δεν άργησε να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες. Για την ακρίβεια μπήκε νωρίς στο “παιχνίδι”. Ήδη από το 1982 -και έως το 1994- είχαν εγκατασταθεί ανεμογεννήτριες στην Άνδρο, τα Ψαρά, τη Σάμο, τη Χίο, την Κρήτη, την Εύβοια, τη Σαμοθράκη, την Ικαρία, την Κάρπαθο, τη Λήμνο, την Κύθνο και τη Σκύρο.

Το πρώτο αιολικό πάρκο κατασκευάστηκε στην Κύθνο και άρχισε να λειτουργεί το 1982. Έκτοτε μάλλον...ξεμείναμε, ενώ σε χώρες που ξεκίνησαν αργότερα (και πολύ αργότερα) από εμάς, οι ανεμογεννήτριες προσομοιάζουν πλέον με δάση.

Κατά πόσον όμως θα ήταν καλό και συμφέρον να έχουμε αποκτήσει τέτοια “δάση” στην Ελλάδα; Ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά παρουσιάστηκαν επανειλημμένα σαν πανάκεια για την παραγωγή άφθονης, περιβαλλοντικά φιλικής και φθηνής ενέργειας στην Ελλάδα.

Σ’ έναν βαθμό δικαίως, αφού η χώρα μας θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί η Σαουδική Αραβία των ΑΠΕ -τις έχει όλες σε αφθονία. Αν αναλογιστεί όμως κάποιος ότι η μερίδα του λέοντος του εξοπλισμού που απαιτείται για τη δημιουργία πάρκων ανεμογεννητριών ή φωτοβολταϊκών εισάγεται, γίνεται άμεσα εμφανές ότι το “φθηνό” δεν είναι και τόσο φθηνό, αφού μέχρι οι πηγές αυτές να αποδώσουν τα ευκταία, το εμπορικό μας ισοζύγιο (που η κρίση “συμμάζεψε” μειώνοντας τις εισαγωγές),θα αποκτήσει πάλι αβυσσαλέες μαύρες τρύπες.

Αν θα θέλαμε να λειτουργήσει σωστά όλο αυτό, ο μόνος τρόπος θα ήταν η αγορά συστημάτων ΑΠΕ -είτε μιλάμε για φωτοβολταϊκά είτε για ανεμογεννήτριες είτε έστω για τμήματα αυτών- να συνδεθεί με τη δημιουργία απασχόλησης και προστιθέμενης αξίας επί ελληνικού εδάφους, ώστε τα οφέλη από την ανάπτυξή τους να μην τα καρπώνονται οι κατασκευάστριες του εξωτερικού.

Εν ολίγοις, πρέπει να εστιάσουμε στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας στον τόπο μας. Πώς; Υπάρχουν εταιρείες στην Ελλάδα, που κατέχουν υψηλή τεχνογνωσία στην παραγωγή εξοπλισμού ΑΠΕ, όπως για παράδειγμα Solar Cells Hellas A.E στην Πάτρα, η οποία λειτουργεί την πρώτη καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής φωτοβολταϊκών στην Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Βήμα πρώτο λοιπόν; Εταιρείες όπως αυτή να αναπτύξουν μεταξύ τους συνεργασίες, να δημιουργήσουν clusters, ώστε να αποκτήσουν την κρίσιμη μάζα για να είναι πιο ανταγωνιστικές.

Βήμα δεύτερο; Μήπως θα ήταν καλό να “αποποινικοποιήσουμε” -χωρίς εννοείται να τον ...θεοποιήσουμε- το λιγνίτη; Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, το ενεργειακό κόστος για τις ελληνικές επιχειρήσεις ανέρχεται, κατά μέσο όρο, σχεδόν στο 5% του κόστους παραγωγής (στοιχεία 2013, πριν από τις αλλαγές στα τιμολόγια της ΔΕΗ), ενώ βάσει στοιχείων επιχειρήσεων-μελών του φορέα, απογειώνεται στο 36% για τις δραστηριότητες έντασης ενέργειας. Το ποσοστό αυτό “είναι εξαιρετικά μεγάλο”, αν αναλογιστεί κανείς ότι μια βιομηχανική μονάδα λειτουργεί με ένα μέσο καθαρό περιθώριο κέρδους της τάξης του 10-12% και αντιμετωπίζει δραματικό πρόβλημα της ρευστότητας. Το ενεργειακό κόστος την τελευταία πενταετία έχει ανατιμηθεί πάνω από 60%, ενώ τον τελευταίο χρόνο η σχετική αύξηση για την ελληνική βιομηχανία ξεπερνάει το 30%. Ο λόγος; Προφανής. Εισάγουμε.

Μήπως ήρθε η ώρα να αξιοποιήσουμε (με τους αυστηρότερους, στο πλαίσιο της κοινής λογικής, περιβαλλοντικούς κανόνες) πιο ορθολογικά την εγχώρια πηγή ενέργειας, το λιγνίτη, που στηρίζει την ελληνική οικονομία για περισσότερα από 60 χρόνια; Τα αποθέματα λιγνίτη της Ελλάδας είναι ακόμη σημαντικά, οι σταθμοί παραγωγής της έχουν εκσυγχρονιστεί και υπάρχει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Πρέπει λοιπόν να επιδιώξουμε την ανάπτυξη τεχνολογιών με στόχο την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό των μονάδων παραγωγής από λιγνίτη και τη μείωση της ρύπανσης.

Σε μια σωστή πολιτική και στρατηγική ενέργειας, με ρεαλιστικό χαρακτήρα, το κλειδί πιθανότατα είναι να καταλήξουμε σ’ ένα μείγμα ενεργειακών πηγών, που να μπορεί να υποστηρίξει την ελληνική οικονομία και τη βιομηχανική παραγωγή.

Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε κι αυτό το σενάριο;

ΤΕΥΧΟΣ 03/487, της ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΕ/TKM (15 IOYNIOY 2014)

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το ξεπούλημα της ΔΕΗ στη Βέροια.

Τι ειπώθηκε στο μάζεμα του ΔΙΚΤΥΟΥ ΦΟΡΕΩΝ

Την Πέμπτη 3/7/2014 συνεδρίασε το Δ.Δ.Φ.Η. με θέμα την επιχειρούμενη πώληση της λεγόμενης «Μικρής Δ.Ε.Η.», καθώς και την παύση λειτουργίας της ΔΕΔΔΗΕ (τεχνική υπηρεσία ΔΕΗ) Αλεξάνδρειας.
Ο εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου τμ. Δυτικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΔΜ) κ. Ντέλμας Κωνσταντίνος, κατέθεσε τα παρακάτω:

● Η κατάθεση στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου, αφορά στη δημιουργία της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ» και στην περαιτέρω αποκρατικοποίηση της μητρικής ΔΕΗ.

● Η δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ», η οποία θα αποτελείται από αντιπροσωπευτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, θα ενσωματώσει το 30% της σημερινής επιχείρησης και στη συνέχεια θα τεθεί σε ανοικτό, διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.

● Παράλληλα, ο νέος επενδυτής θα έχει πρόσβαση σε ορυχεία λιγνίτη που θα είναι αναγκαία για την επαρκή τροφοδοσία των συγκεκριμένων μονάδων, οι οποίες θα ενσωματωθούν στη λεγόμενη «μικρή ΔΕΗ».

● Επιπλέον προβλέπεται να διατεθεί το 17% των μετοχών της «Μητρικής»ΔΕΗ σε ιδιώτες. Οι εξελίξεις αυτές σηματοδοτούν το τέλος εποχής μιας κοινής πορείας 60 ετών μεταξύ της Δυτικής Μακεδονίας και της δημόσιας ΔΕΗ.

● Το ΤΕΕ/ Τμ. Δυτικής Μακεδονίας είναι αντίθετο στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και απαιτεί την απόσυρση του σχετικού νομοσχέδιου.

● Στις 24/12/2013, το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας δήλωσε ομόφωνα και κατηγορηματικά την αντίθεσή του στην προοπτική της περαιτέρω αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ ΑΕ και της δημιουργίας νέας καθετοποιημένης εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας. Η απόφαση αυτή αντανακλά και αποτυπώνει τη βούληση των πολιτών της Δυτικής Μακεδονίας.

 ● Τα υφιστάμενα κοιτάσματα λιγνίτη, λαμβάνοντας υπόψη και τις προβλέψεις για αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων, εκτιμώνται περίπου σε 1,8 δις τόνους καυσίμου, από αυτά στο νέο σχήμα της «μικρής ΔΕΗ» προβλέπεται να εκχωρηθούν περίπου το 20%.

● Με τροπολογία του ν.2941 του 2001 καταργήθηκε ο όρος του ν. 1280 του 1982 που προέβλεπε «την επαναπόδοση των εκτάσεων στο Δημόσιο χωρίς αντάλλαγμα», συνεπώς μετά το πέρας των εξορυκτικών δραστηριοτήτων οι τεράστιες εκτάσεις (πάνω από 200.000 στρέμματα) παραμένουν στον μελλοντικό ιδιοκτήτη της ΔΕΗ, καθιστώντας τον μεγαλύτερο ιδιοκτήτη εκτάσεων της Δυτικής Μακεδονίας !

● Σε επίπεδο εθνικής οικονομίας, το σύνολο των λιγνιτών που εξορύχτηκαν από το 1960 μέχρι το 2009 στην περιοχή, μετατράπηκε σε ηλεκτρική ενέργεια ίση με 562 ΤWh, απέτρεψε την εισαγωγή 154 εκατ. τόνων ισοδύναμου πετρελαίου και πρόσφερε στην εθνική οικονομία εξοικονόμηση συναλλάγματος 49.7 δις δολαρίων.

● Η κατασκευή και η λειτουργία των τεχνιτών φραγμάτων είχε ως συνέπεια τη δέσμευση σημαντικών εκτάσεων με αποτέλεσμα την αλλαγή δραστηριοτήτων και εσόδων για τους κατοίκους. Ιδιαίτερα για την λίμνη του Πολυφύτου, ενώ δεσμεύτηκαν σημαντικές εκτάσεις με ελάχιστες αποζημιώσεις – εν γνώσει των ιδιοκτητών- από την δεκαετία του ’70 δεν έγινε κανένα έργο αξιοποίησης της περιοχής.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια πραγματικότητα που ο Ελληνικός λαός επί δεκαετίες πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά, προκειμένου να θρέψει το τέρας της διαπλοκής και των μιζών στα δημόσια έργα.

Κλείνοντας ο κ. Ντέλμας τόνισε ότι ο ελληνικός λαός ανέχθηκε στο βωμό της ανάπτυξης και της δημιουργίας προϋποθέσεων για ευημερία και πρόοδο της χώρας, να θυσιάσει ακόμη και το πολυτιμότερο αγαθό της υγείας, χαρακτηριστικό παράδειγμα η Δυτική Μακεδονία. 

Στις τοποθετήσεις τους οι εκπρόσωποι των φορέων τόνισαν ότι όλοι οι Έλληνες πλήρωσαν επί δεκαετίες ακριβά τις μίζες των εταιρειών, όπως η SIEMENS με τους «Χριστοφοράκους», την «υπεραξία» των εισαγόμενων προϊόντων και της τεχνογνωσίας τους. Ότι σήμερα κάτω από καθεστώς χρεοκοπίας, τώρα που η χώρα αδυνατεί να διαπραγματευθεί ακόμη και για τα στοιχειώδη, αποφάσισαν οι συγκυβερνώντες να ξεπουλήσουν την πολυτιμότερη και πιο ακριβοπληρωμένη Δημόσια επιχείρηση ! Οι ντόπιοι υποτακτικοί συνεργάτες, οι μεσάζοντες των διεθνών οίκων που λεηλάτησαν τη χώρα, αγοράζοντας συνειδήσεις και διαβρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα τους, σήμερα εμφανίζονται ως σωτήρες του έθνους. Υπόσχονται ανταγωνισμό και χαμηλότερες τιμές στους καταναλωτές, χωρίς μίζες αυτή τη φορά!

Κλείνοντας επεσήμαναν "είναι κοινό μυστικό ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, που κατά τις επιταγές των τοκογλύφων αποτελεί το σημαντικότερο μέτρο μείωσης του δημόσιου χρέους της χώρας, είναι αδιέξοδο και χωρίς προοπτική, η κυβέρνηση ανερυθρίαστα παραπλανά τους πολίτες βαφτίζοντας το ξεπούλημα…ανάπτυξη!"

Στη συνέχεια ο κ. Βαλαβάνης Στέλιος εκπρόσωπος από την Τεχνική υπηρεσία της ΔΕΗ στο νομό, ενημέρωσε τους φορείς για το κλείσιμο της τεχνικής υπηρεσίας στην Αλεξάνδρεια και τη μεταφορά της στη Βέροια. Ο κ. Βαλαβάνης τόνισε ότι πλέον καθιστά δύσκολή την επέμβαση σε όλους τους χώρους του Νομού γιατί χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος για να ανταποκριθεί, δεν μπορεί να είναι άμεση η επέμβασή της σε περιπτώσεις πυρκαγιάς με αποτέλεσμα να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή πολιτών.

Για τα αίτια αυτής της ενέργειας είπε ότι ήταν καθαρά οικονομικού χαρακτήρα χωρίς να συνυπολογιστεί το κοινωνικό κόστος αυτής της ενέργειας. Έθεσε όμως και μια άλλη παράμετρο αυτή της υποβάθμισης της πόλης της Αλεξάνδρειας που ουσιαστικά τη μετέτρεψε σε ένα "μεγάλο χωριό" αφού σχεδόν όλες οι υπηρεσίες έχουν φύγει από την πόλη.

Αναφέρθηκε στην αντίδραση και στις ενέργειες που έκανε ο Εμπορικός Σύλλογος Αλεξάνδρειας για το θέμα τονίζοντας ότι "αν έμεινε η υπηρεσία στην Αλεξάνδρεια 6 μήνες παραπάνω, αυτό οφείλεται στην αντίδραση του Εμπορικού Συλλόγου".

Καταλήγοντας υποστήριξε ότι η υπηρεσία στην πόλη πρέπει να ανοίξει ξανά ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις.

Τέλος επιστέγασμα της διαδικασίας ήταν η πλήρης διαφωνία και αντίθεση του Δίκτυου για την ίδρυση "της μικρής ΔΕΗ" και το κλείσιμο της τεχνικής υπηρεσίας στην Αλεξάνδρεια. Για τον λόγο αυτό αποφάσισε να πραγματοποιήσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Δημαρχείου της Βέροιας, την Τρίτη 8 Ιουλίου στις 8:30 το βράδυ, με κύριους ομιλητές τον κ. Ντέλμα Κώστα εκπρόσωπο του ΤΕΕ Δυτ. Μακεδονίας, τον κ. Βαλαβάνη εκπρόσωπο από την τεχνική υπηρεσία της ΔΕΗ και τον κ. Πράσο Στέφανο πρόεδρο του Σωματείου εργαζομένων στη ΔΕΗ.

Το Δίκτυο καλεί όλους του φορείς του Δήμου και του Νομού Ημαθίας αλλά και όλο τον κόσμο να διατρανώσει την αντίθεση τους στην πώληση της ΔΕΗ, συμμετέχοντας στη συγκέντρωση της Τρίτης.

 ΔΙΚΤΥΟ ΔΡΑΣΗΣ ΦΟΡΕΩΝ ΗΜΑΘΙΑΣ

Μειωμένο κατά 20 εκατομμύρια σε σχέση με πέρσι θα είναι. το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, για την επόμενη σχολική χρονιά που χρηματοδοτεί παιδικούς σταθμούς, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ (Ατομα με Ειδικές Ανάγκες),

Κάθε χρόνο, ο ίδιος βραχνάς για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Εάν θα μπορέσουν να στείλουν το παιδί τους σε παιδικό σταθμό, για να μπορέσουν να βγουν στο μεροκάματο. Και, βέβαια, για να μπορέσει το παιδί τους να έχει μια στοιχειώδη προσχολική αγωγή σε μια κρίσιμη ηλικία, ένα θέμα που είναι ιδιαίτερα σημαντικό και που συνήθως - δυστυχώς - μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, μιας και δεν είναι λυμένα τα βασικά ζητήματα, αν υπάρχουν ή όχι θέσεις στους παιδικούς σταθμούς, αν θα πληρώνονται τροφεία, σε τι ύψος κ.λπ.

Το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, που χρηματοδοτεί παιδικούς σταθμούς, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ ΑΜΕΑ (Ατομα με Ειδικές Ανάγκες) για την επόμενη σχολική χρονιά, θα είναι κατά 20 εκατομμύρια μειωμένο σε σχέση με πέρσι. Πράγμα που σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δε θα καλύπτει τις ανάγκες, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, που το λαϊκό εισόδημα έχει υποστεί δραματική μείωση. Και με δεδομένο ότι ολοένα και περισσότερες οικογένειες στρέφονται σε αυτό το πρόγραμμα μιας και είναι δωρεάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με βάση τη χρηματοδότηση που δίνει η κυβέρνηση μέσω ΕΣΠΑ, προβλέπεται να φιλοξενηθούν μόλις 68.000 παιδιά, όταν οι αιτήσεις εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν τις 100.000!

Φέτος, προβλέπεται μείωση κατά 30% των προσφερόμενων ανά δομή θέσεων φιλοξενίας, κάτι που θα οδηγήσει σε μείωση τμημάτων και σε απολύσεις προσωπικού. Οι δε αιτήσεις που θα γίνουν, σε καμία περίπτωση, δεν αποτυπώνουν τις ανάγκες, αφού τα κριτήρια που τίθενται ήδη έχουν βγάλει εκτός συμμετοχής από το πρόγραμμα χιλιάδες παιδιά. Φέτος, για παράδειγμα, δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνον όσες οικογένειες με δύο παιδιά έχουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 27.000 ευρώ, από 30.000 που ήταν πέρσι. Μάλιστα, προκειμένου να εξασφαλίσει τα 160 εκατομμύρια ευρώ (παζαρεύεται αν θα δώσει άλλα 10 εκατομμύρια), η κυβέρνηση προέβη στη λεγόμενη «μείωση του κόστους ανά παιδί». Συνεχίζει, δηλαδή, τις περικοπές στις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τα παιδιά, οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει, αρχικά με τη διακοπή της μεταφοράς τους και στη συνέχεια με την επιβολή οικονομικής συμμετοχής στους γονείς για μια σειρά δραστηριότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, με τη διακοπή φαγητού, το οποίο καλούνται οι γονείς να φέρνουν από το σπίτι τους. Στρώνεται, επίσης, το έδαφος για την επιβολή χαρατσιού στους γονείς που θα καταφέρουν να κερδίσει το παιδί τους μια θέση σε παιδικό σταθμό, κάτι που ζητεί επιτακτικά η ΕΕ.

Το ΚΚΕ έχει εγκαίρως υπογραμμίσει το σοβαρό κίνδυνο, αναγκαίες, για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες, κοινωνικές δομές να περιοριστούν ακόμα περισσότερο ή και να σταματήσει η λειτουργία τους. Γίνεται επείγουσα η λαϊκή κινητοποίηση γύρω από τους άξονες που έθετε σε Επίκαιρη Ερώτησή του στη Βουλή:

- Να αντιμετωπιστούν, από την κυβέρνηση, έγκαιρα τα προβλήματα της χρηματοδότησης και της στελέχωσης, για τη συνέχιση της λειτουργίας αυτών των κοινωνικών υπηρεσιών, πριν από τη λήξη των παραπάνω προγραμμάτων.

- Να μη σταματήσουν τη λειτουργία τους τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και τα ΚΔΑΠ ΑμΕΑ, το «Βοήθεια Στο Σπίτι», τα ΚΗΦΗ, τα ΚΔΗΦ κ.λπ. και να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των παιδιών σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς.

- Να ανανεωθούν οι Συμβάσεις όλων των εργαζομένων και να δρομολογηθεί η μονιμοποίησή τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις και να προσληφθεί επιπλέον μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και κλάδων, ώστε να καλύπτουν τις διαρκώς αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες.

- Να παρέχονται αποκλειστικά από μόνιμες κρατικές δομές αναπτυγμένες πανελλαδικά, χρηματοδοτούμενες κατά 100% από τον κρατικό προϋπολογισμό και με αξιοποίηση των κονδυλίων από την ΕΕ.

• Να παρέχονται πλήρεις υπηρεσίες σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, χωρίς εξαιρέσεις και απολύτως δωρεάν, αποσυνδεδεμένες από την ασφαλιστική, εισοδηματική κατάστασή τους, είτε είναι Ελληνες είτε μετανάστες.
• Πηγη: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ