Σελίδες

ΠΟΤΑΜΙΑ, ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕΤΑΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ

Γράφει ο :Αυγουστίνος Ζενάκος

Η φράση «όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι» δεν αποτελεί φυσικά γέννημα της κρίσης. Στη χρήση της, όμως, και συνεπώς στη διάθεση που εκφράζει, μπορούμε να διακρίνουμε μια τομή: Πριν από την κρίση, η απαξίωση είναι μάλλον προς τα προσχήματα ενός πολιτικού συστήματος που ενίοτε επιδιώκει να εμφανίσει διαφοροποιήσεις, να αυτοπαρουσιαστεί δηλαδή ως φάσμα ποικίλων πολιτικών προσεγγίσεων. Μετά την κρίση, το ηθικό περιεχόμενο της απαξίωσης βαθαίνει: το πολιτικό σύστημα έχει καταστρέψει τη χώρα.
Στην πρώτη φάση, η καίρια αντίδραση του πολιτικού συστήματος έρχεται με τον λεγόμενοεκσυγχρονισμό, δηλαδή με μια παραδοχή και ταυτόχρονα μια υπέρβαση: η εκσυγχρονιστική ιδεολογία εσωτερικεύει την απαξίωση, παραδέχεται ότι οι «παραδοσιακοί» πολιτικοί ανταγωνισμοί είναι ξεπερασμένοι, και προτείνει ότι ο νέος –ο σύγχρονος– άξονας ανταγωνισμού είναι αυτός που ορίζεται από την πρόοδο και την καθυστέρηση.
Στη δεύτερη φάση, μετά την έλευση της κρίσης, η αντίδραση του πολιτικού συστήματος αποτελεί μια μετεξέλιξη του εκσυγχρονισμού, η οποία αναδιατυπώνει το δίπολο πρόοδος/καθυστέρηση ως σωτηρία/καταστροφή – όπου σωτηρία, η υπαγωγή στις συνθήκες των μνημονίων και όπου καταστροφή, η αμφισβήτησή τους.
Το πρόβλημα με τη μετεξέλιξη του εκσυγχρονισμού είναι ότι, σε αντίθεση με το πιο «αυθεντικά» εκσυγχρονιστικό προηγούμενο, δεν κατορθώνει να επιτύχει τον στόχο του, δηλαδή να επανορίσει ικανοποιητικά τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι πολλοί, οι κυριότεροι ωστόσο είναι ίσως οι εξής δύο: Στο οικονομικό επίπεδο εμφανίζεται μια αντίφαση· ενώ, δηλαδή, ο «αυθεντικός» εκσυγχρονισμός μπορεί να συνοδεύσει την επίκληση της προόδου με μια αναβάθμιση των συνθηκών ζωής για κάποια στρώματα, η μετεξέλιξή του επικαλείται τη σωτηρία αναγκαστικά μέσω της επιμονής σε μια συμμόρφωση, μια πειθαρχία. Στο πολιτικό επίπεδο, πάλι, εμφανίζεται μια ανεπάρκεια: ενώ, δηλαδή, ο «αυθεντικός» εκσυγχρονισμός πετυχαίνει να πείσει ότι το πολιτικό προσωπικό υπακούει σε μια νέα ιδεολογική πρόταση, η μετεξέλιξή του μόλις που κατορθώνει να διασώσει μέρος του πολιτικού προσωπικού από την ολοκληρωτική καταβαράθρωση και τη λήθη.
Η αντίληψη που έχει το πολιτικό σύστημα γι’ αυτή την αντίφαση και αυτή την ανεπάρκεια εξηγεί, νομίζω, το φαινόμενο που έχει αρχίσει πλέον να διακρίνεται καθαρά. Πρόκειται για μια ακόμη εσωτερίκευση της απαξίωσης που παρατηρείται εκεί έξω και μια ακόμη πιο «ριζοσπαστική» υπέρβαση: η συγκατοίκηση πρώην σοσιαλδημοκρατών και νυν ακροδεξιών στις μνημονιακές συγκυβερνήσεις, η επιμονή στην «υπερκομματικότητα» δημοτικών αρχόντων όπως ο Γιώργος Καμίνης και ο Γιάννης Μπουτάρης, το πρόταγμα μιας «κοινής πορείας», ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, για μια «εθνική» έξοδο από την κρίση, δίνουν τη θέση τους σε ολοένα πιο απροσχημάτιστους μεταδημοκρατικούς πειραματισμούς, όπως είναι το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη και η κάθοδος του σχήματος του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά.
Από τη συστημική άποψη που προτείνω να το δούμε, το φαινόμενο αυτό γεννά μια αντικειμενική συνθήκη, άσχετη με τα επιμέρους κίνητρα του κάθε «παίκτη», δίχως δηλαδή να έχει ιδιαίτερη σημασία αν ο Σταύρος Θεοδωράκης όντως ανακάλυψε ότι τον τρώει σαράκι για την πολιτική ή αν ο πραγματικός στόχος του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι να επικρατήσει στη διαμάχη του με τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Η αντικειμενική συνθήκη είναι ότι, μπροστά στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, η απάντηση στο «όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι» γίνεται: τα κυρίαρχα ΜΜΕ στο ευρωκοινοβούλιο, το εφοπλιστικό κεφάλαιο –και ο οπαδικός όχλος– στις δημοτικές αρχές. Έτσι αντιμετωπίζονται η αντίφαση και η ανεπάρκεια για τις οποίες μιλήσαμε: Το εφοπλιστικό κεφάλαιο μπορεί να ξαναπροσφέρει αναβάθμιση, δεν δεσμεύεται από την επιταγή της συμμόρφωσης, στο κάτω κάτω έχει αυτό που χρειάζεται, λεφτά· και τα ΜΜΕ μπορούν να απαλλαγούν από την ανάγκη να διασώσουν το πολιτικό προσωπικό, επινοώντας νέα, «άφθαρτα», πρόσωπα, που «αντλούν ιδέες και από τον φιλελευθερισμό και από την Αριστερά».
Το ποτάμι και το λιμάνι είναι ορόσημα στην ίδια πορεία προς τη μεταδημοκρατία. Το εθνικό κοινοβούλιο είναι θέμα χρόνου. Και το χειρότερο είναι πως το πλήθος θα ζητωκραυγάζει.


Δημοσιεύτηκε στο UNFOLLOW29

Οι «αντισυστημικοί»…αγκαλιά με τους συστημικούς !

Γράφει ο : Γιώργος Ν. Ουρσουζίδης
Το θέμα της υποστήριξης από τη Χρυσή Αυγή υποψήφιων Δημάρχων και των αντίστοιχων συνδυασμών, ξεπερνά τη πολιτική αντιπαράθεση στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα, αγγίζει τα όρια της δημοκρατίας, παραβιάζει τα αυτονόητα δικαιώματα του πολίτη, αναδεικνύει την ανεπάρκεια όσων αποδέχονται τέτοιου είδους στήριξη!
Μετά την εφαρμογή του μνημονίου, το μέγεθος της κρίσης, η πτώση των εισοδημάτων, η επιβολή από την Τρόικα συνθηκών που δεν θα ήταν ανεκτές σε οποιαδήποτε χώρα σε αυτή την έκταση, δημιούργησε μια εύλογη αντίδραση. Οι πολίτες θα ήθελαν να στείλουν τους πολιτικούς τους στο «πυρ το εξώτερον», αλλά επειδή δεν υπάρχει αυτή η επιλογή στα ψηφοδέλτια, ορισμένοι «αγανακτισμένοι» επιλέγουν τα ακραία κόμματα, τα οποία εμφανίζονται ως οι «σκληροί» τιμωροί του συστήματος!
Ουσιαστικά τα ακραία κόμματα τύπου «Χρυσή Αυγή», αποτελούν προϊόν του ίδιου του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, αποτελούν την «Χρυσή εφεδρεία» του συστήματος και χρησιμοποιούνται την κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να σώσουν από τη συντριβή το ίδιο το κατεστημένο που υποτίθεται ότι αντιμάχονται!
Η υπόθεση «Μπαλτάκου» καθιστά αυταπόδεικτη τη σχέση Χρυσής Αυγής – Νέας Δημοκρατίας & ΠΑΣΟΚ, όμως το γεγονός αυτό δεν προκάλεσε κανένα απολύτως τριγμό στη συγκυβέρνηση, ούτε και από τη Χρυσή Αυγή είδαμε κάποια αντίδραση, τα «συνεταιράκια» το κατάπιαν σα να μη συμβαίνει τίποτα, ούτε είναι τυχαίο ότι πέρασε στα «ψιλά» του καθεστωτικού τύπου.
Η στήριξη λοιπόν της Χρυσής Αυγής προς τα φιλοκυβερνητικά ψηφοδέλτια δεν είναι τυχαία, όλα βαδίζουν σύμφωνα με τις επιταγές του διευθυντηρίου, η «γραμμή» είναι δεδομένη και όλα λειτουργούν σύμφωνα με τις οδηγίες.
Η στήριξη ντόπιου μεγάλο - στελέχους της Χρυσής Αυγής, προς τον συνδυασμό του κ. Καραπαναγιωτίδη, δεν είναι απλά η «στήριξη ενός συμπολίτη», όπως αυτάρεσκα δηλώνει ο κ. Καραπαναγιωτίδης, αποτελεί την υλοποίηση των συμφωνηθέντων μεταξύ των «συστημικών» και των γιαλαντζί «αντισυστημικών»!
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κανένα κόμμα, που το κάθε στέλεχος κάνει του «κεφαλιού» του, αντίθετα επικρατεί «στρατιωτική» πειθαρχία στους κόλπους της, και δεν το κρύβουν άλλωστε, οι εντολές είναι υποχρεωτικές και απαραβίαστες!
Το ζήτημα όμως, δεν έγκειται στη Χρυσή Αυγή και στις επιλογές της, αυτό προκαλεί απέχθεια και δυσανεξία τους δημοκρατικούς πολίτες, το ζήτημα έγκειται στην οφειλόμενη υγιή πολιτική αντίδραση του κ. Καραπαναγιωτίδη, την οποία δυστυχώς δεν είδαμε, και που δυστυχώς γι΄αυτόν το αντιλήφθηκε το σύνολο των δημοκρατών του Δ. Βέροιας.
Αλήθεια κ. Καραπαναγιωτίδη δεν σας τρομάζει, όταν το κορυφαίο στέλεχος του ναζιστικού κόμματος στο νομό μας, ο άνθρωπος που εσείς αποδεχτήκατε τη στήριξη – ως «στήριξη ενός συμπολίτη» - κάλεσε τον υποψήφιο δήμαρχο Νίκο Μπέκη να απαντήσει στο άκρως προσβλητικό και ρατσιστικό ερώτημα «αν είναι Βλάχος που μιλάει ελληνικά ή Έλληνας που μιλάει βλάχικα», σημειώνοντας μάλιστα με σκωπτικό τρόπο, ότι ο ίδιος «ξέρει την απάντηση»! Χθες ήταν οι Εβραίοι Μάρτυρες του Ολοκαυτώματος, σήμερα είναι οι μετανάστες - και όχι μόνο - που δολοφονούνται από τα «Τάγματα Εφόδου» των υποστηρικτών σας, τώρα απειλούνται οι συνάνθρωποί μας που μιλούν Βλάχικα, αύριο μήπως έρχεται η σειρά όσων μιλούν την Ποντιακή !
Δυστυχώς τη μορφή του κτήνους όχι μόνο δεν την αναγνωρίσατε, αλλά την αποδεχτήκατε ως σύμμαχο!


51 χρόνια μετά τη δολοφονική επίθεση στον Γρηγόρη Λαμπράκη

Πέρασαν 51 ολόκληρα χρόνια, από την ημέρα (στις 22/5/1963),που χτυπήθηκε θανάσιμα στη Θεσσαλονίκη από παρακρατικούς ο συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ βουλευτής, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και την Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), Γρηγόρης Λαμπράκης.
Εχασε τη μάχη για τη ζωή πέντε μέρες μετά, στις 27 Μάη, στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ», όπου μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση μετά από τη δολοφονική επίθεση.
Ο Γρ. Λαμπράκης γεννήθηκε στις 3/4/1912 στην Κερασίτσα της Τεγέας. Το 1934 μετακόμισε στην Αθήνα για να γραφτεί στην Ιατρική Σχολή και την ίδια χρονιά έκανε τα πρώτα βήματά του στον αθλητισμό. Στη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων κέρδισε 12 χρυσά μετάλλια σε βαλκανικούς αγώνες στο άλμα εις μήκος και στις αποστάσεις 100 και 200 μέτρων. Το 1940 πήρε το πτυχίο του. Το 1943 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Ενωσης Ελλήνων Αθλητών, η οποία διοργάνωσε στη συνέχεια αγώνες για την ενίσχυση των λαϊκών συσσιτίων. Επειτα από τον πόλεμο εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ανακηρύχτηκε σε υφηγητή στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Το 1961 εκλέχτηκε βουλευτής Πειραιά με τον εκλογικό συνδυασμό ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο, ο οποίος προέκυψε ως εκλογική συνεργασία της ΕΔΑ με το Εθνικό Αγροτικό Κόμμα). Παράλληλα ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση στην οργάνωση και τους αγώνες της ΕΕΔΥΕ. Στις 24 Ιούνη 1962, παίρνει μέρος στο Α' Εθνικό Συνέδριο για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό κι εκλέγεται αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ. Τον Απρίλη του 1963, παίρνει μέρος στη Διεθνή Πορεία στο Ολντερμάστον στην Αγγλία και μια βδομάδα αργότερα πραγματοποιεί στην Αθήνα την Α' Μαραθώνια Πορεία.
Στις 22/5/1963, ο Γρ. Λαμπράκης χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανόλη Εμμανουηλίδη που επέβαινε στο τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης, άνθρωποι και οι δύο του υποκόσμου, μέλη της οργάνωσης «Καρφίτσα» που καθοδηγούσε η Χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Η επίθεση με το τρίκυκλο έγινε αμέσως μετά από τη συγκέντρωση που είχε οργανώσει στη Θεσσαλονίκη η τοπική οργάνωση της ΕΕΔΥΕ, στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, και ενώ ο Λαμπράκης κατευθυνόταν με τα πόδια στο ξενοδοχείο που είχε καταλύσει. Στη διάρκεια αντισυγκέντρωσης, λίγα μέτρα μακρύτερα, χτυπήθηκε από τραμπούκους και αστυνομικούς και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ και μέλος του ΚΚΕ, Γιώργης Τσαρουχάς, ο οποίος στη δικτατορία δολοφονήθηκε στην Ασφάλεια μετά από βασανιστήρια.
Η κηδεία του Γρ. Λαμπράκη έγινε στις 28 Μάη στην Αθήνα. Μια λαϊκή κοσμοπλημμύρα τον συνόδευσε μέχρι το Α' Νεκροταφείο.
Καθοριστικό ρόλο στη σύλληψη των δολοφόνων έπαιξε ο Μανόλης Χατζηαποστόλου (γνωστός ως Τίγρης), ο οποίος σάλταρε στο τρίκυκλο των δολοφόνων, πάλεψε μαζί τους και τους ανάγκασε να σταματήσουν.
Για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη κατηγορήθηκαν ως ηθικοί αυτουργοί 23 αξιωματικοί της Χωροφυλακής. Αλλοι 10 θεωρήθηκε ότι ενήργησαν επιλήψιμα, όμως δεν κατηγορήθηκαν για ανάμιξη. Τελικά, στις 30/12/1966 το δικαστήριο καταδίκασε τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη σε 11 και 8,5 χρόνια φυλάκιση αντίστοιχα και 9 ακόμα σε φυλάκιση από 3 έως 15 μήνες. Μετά από την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1967 αποφυλακίστηκαν όλοι...
ΠΗΓΗ:902

 

ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΨΗΦΙΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…

(τα παιδιά τα δικά σου, του αδερφού σου, του γείτονα…)
Γράφει ο:ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ*

  Έχεις σκεφτεί ότι με την ψήφο σου μπορείς να τα καταδικάσεις να μεγαλώσουν χωρίς επαρκή εκπαίδευση, χωρίς στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς αθλητισμό, χωρίς μουσική και θέατρο, χωρίς χαμόγελο.
Μέσα σε μια οικογένεια με εντάσεις λόγω των οικονομικών προβλημάτων ή ακόμα κι αν δεν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα μέσα σ’ έναν κόσμο που οι περισσότεροι φίλοι του θα είναι δυστυχισμένοι;
Κι όταν τα παιδιά μεγαλώσουν;
Τι τα περιμένει;
Μια ζωή χωρίς εξασφαλισμένη δουλειά, κακοπληρωμένη, με τον κίνδυνο της απόλυσης πάνω από το κεφάλι τους, με απάνθρωπα ωράρια και ατέλειωτες «υποχωρήσεις».
Μια ζωή που δε θα ερωτευτούν όποτε θέλουν ή όποιον θέλουν, δε θα παντρευτούν όποιον θέλουν ή όποτε θέλουν , δε θα κάνουν όσα παιδιά θέλουν…
Δε θα κολυμπήσουν σε όποια παραλία θέλουν, δε θα περπατήσουν σε όποιο δάσος θέλουν, δε θα πάνε διακοπές όποτε το έχουν ανάγκη, δε θα ταξιδέψουν όσο ονειρεύονται.
Είναι η στιγμή που κλείνεις την τηλεόραση. Όλοι αυτοί που σου μιλούν δε νοιάζονται για τα παιδιά. Νοιάζονται για τα αφεντικά τους και γι αυτούς που δεν έχουν καταλάβει πως ακόμα κι αν είσαι πλούσιος δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος σ’ έναν κόσμο γεμάτο με απελπισμένους ανθρώπους.
Είναι η στιγμή που δε φοβάσαι.
Ούτε μη σου πάρουν τις καταθέσεις, ούτε μη χάσεις την κομμένη σύνταξη ή το μισθό, ούτε αν θυμώσει η Μέρκελ με τους τραπεζίτες της.
Είναι η στιγμή που χαμογελάς , σκέφτεσαι έναν «άλλο» κόσμο για τα παιδιά- και γιατί όχι και για σένα -.....

Την Κυριακή αγκαλιάζεις με το βλέμμα σου όσα παιδιά συναντάς στο δρόμο, βάζεις το χέρι στην καρδιά και ψηφίζεις… μ’ αυτό το χέρι…
*Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ είναι δάσκολος

«Να είσαι γενναιόδωρος στις υποσχέσεις και να πραγματοποιείς εντυπωσιακά συμπόσια»


(Τάκιτος, αρχαία Ρώμη, συμβουλή προς τον αδερφό του που έκανε προεκλογικό αγώνα για Συγκλητικός)


Στις 25-27 Απριλίου 2014 πραγματοποιήθηκε το 3ο Συνέδριο και η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση της ΕΣΕΕ για το 2014, η οποία ήταν και καταστατική.
Όλα αυτά τα σπουδαία πραγματοποιήθηκαν στην Κυλλήνη, στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου Olympia Riviera Resort, χώρο στον οποίο εκατοντάδες χιλιάδες μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι, η οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει, ούτε απ’ έξω να ονειρευτούν ότι μπορεί να περάσουν.
Αυτή η σπουδαία συνάντηση, με τη συμμετοχή σπουδαίων καλεσμένων και την άκρως συγκινητική παρουσία διακεκριμένων, εξαίρετων και πολύ σπουδαίων παλαίμαχων στελεχών της ΕΣΕΕ, τα οποία και τιμήθηκαν για τις έξοχες υπηρεσίες τους και την αυταπάρνησή τους υπέρ του ΚΑΕΛΕ και του εμπορικού συνδικαλισμού της ΕΣΕΕ, δυστυχώς υπονομεύθηκε σε ένα βαθμό από την ακαταστασία του καιρού και τις ατασθαλίες του.
Παρά ταύτα, ελπίδα παραμένει, οι συνοδεύουσες κυρίες, οι συγγενείς, τα παιδιά και εγγονάκια των συμμετεχόντων να πέρασαν καλά – ας μας επιτραπεί δε να πούμε ότι είμαστε βέβαιοι γι αυτό – γιατί οι εκλεκτοί, σπουδαίοι αντιπρόσωποι που τους έφεραν μαζί τους, παρέμειναν διαρκώς δίπλα τους και δεν τους εγκατέλειψαν προς χάριν της οικτρής μειοψηφίας που παρέμεινε εντός της αιθούσης της συνεδρίασης.
Στο σημείο αυτό πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι η σπουδαία αυτή εκδήλωση, από τις κορυφαίες στιγμές της εμπορικής εξωστρέφειας ενάντια στη μιζέρια των δογματικών συνδικαλιστών, είχε οργανωθεί προ πολλού, εργάστηκαν άνθρωποι, σχεδιάστηκε λεπτομερώς, άρα είναι εντελώς συμπτωματικό και τυχαίο ότι προγραμματίστηκε και πραγματοποιήθηκε παραμονές ευρωεκλογών, που τυχαίνει να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής ο Πρόεδρός μας κ. Βασίλης Κορκίδης.
Άλλωστε ποιος θα είχε το θράσος και θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι επειδή ο Πρόεδρός μας Β. Κορκίδης είναι στέλεχος της Ν.Δ. και προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού γνώριζε τις προθέσεις του και ποιος τολμάει να αμφισβητήσει την ευαισθησία και την διορατικότητα του Πρωθυπουργού μας κ. Α. Σαμαρά, που ταυτόχρονα με την προεκλογική έξοδο της πατρίδας μας στις αγορές, κάνει την σπουδαία επιλογή να συμπεριλάβει στο σπουδαίο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. και τον Πρόεδρο των εμπόρων της Ελλάδας.
Τούτες τις κρίσιμες ώρες, που η χώρα έχει σχεδιάσει, προγραμματίσει και ταυτόχρονα έχει διασφαλίσει την δυναμική επιστροφή της στην ευμάρεια, στη χειρότερη περίπτωση από το 2050, τι νόημα έχουν τώρα όλες αυτές οι κραυγές και οι καχυποψίες!
Τι κρίμα αλήθεια, τούτη τη στιγμή που στο πρόσωπο του Προέδρου μας αναγνωριζόμαστε όλοι για την εθνική μας συνεισφορά και σαν ουρανοκατέβατο δώρο μπορούμε να έχουμε τον δικό μας άνθρωπο στην καρδιά των αποφάσεων, κάποιοι – έστω ελάχιστοι – να μεμψιμοιρούμε!
Ξεχάσαμε τόσο γρήγορα την προσφορά του κ. Φώλια στο άνοιγμα των αγορών, στην διεύρυνση του ωραρίου, στην απελευθέρωση των προσφορών, στην επέκταση των εκπτώσεων, στο άπλωμα των υπεραγορών, κα.
Αλλά για τον Πρόεδρό μας σήμερα γιατί αμφιβάλουμε;
Δεν είπε ναι στις ίσες ευκαιρίες;

Γιατί ξεχνάμε ότι:
  • 10δες, 100δες φορές έχει παρακαλέσει την τρόικα να μην πάρει άλλα επώδυνα μέτρα.
  • Συνέβαλε καθοριστικά στην κοινωνική ειρήνη απαιτώντας πάντα από τους απεργούς να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους.
  • Συνόδευσε τη συναίνεσή του στην κατάργηση του αφορολόγητου με την εκστρατεία για αποδείξεις παντού και από όλους.
  • Απείλησε με την παραίτησή του τον ίδιο τον κ. Πρωθυπουργό και έτσι δεν καταργήθηκε μονοκόμματα η αργία της Κυριακής για όλο το χρόνο.
  • Μας προσέφερε 2 ακόμα 10ήμερα νόμιμων εκπτώσεων Μάη και Νοέμβρη, για να αντιμετωπίσουμε τις υπεραγορές.
  • Με τις επαφές του με τους επικεφαλείς της COSCO έκανε τον Πειραιά σπουδαίο κινέζικο λιμάνι και τιθάσευσε το παρεμπόριο.
  • Με την καθοδήγησή του οι εκπρόσωποι της ΕΣΕΕ στον ΟΑΕΕ μειώνουν συντάξεις, κόβουν ή καθυστερούν επιδόματα, αυξάνουν τους αποκλεισμένους από γιατρό και φάρμακο, με τέτοια σύνεση και ρυθμό που να μην δημιουργεί προϋποθέσεις κοινωνικής έκρηξης παρά μόνο μεμονωμένες αυτοκτονίες.
  • Η συναίνεσή του και η αποδοχή του στα ΕΕΤΗΔΕ – χαράτσια - τέλη επιτηδεύματος κλπ, υπηρετούσαν τον κορυφαίο εθνικό και πατριωτικό στόχο να πληρώσουμε όλοι για να σωθεί η πατρίς.
  • Αντιμετώπισε με ψυχραιμία τα χιλιάδες λουκέτα στα μικρομάγαζα, συνομιλούσε με την τρόικα και συνιστούσε ηρεμία.
  • Βελτιώθηκε το φορολογικό περιβάλλον με την επιβολή φόρου 26% και μάλιστα επί των εικονικών τεκμηρίων διαβίωσης.
  • Στάθηκε υπέρμαχος της εθνικής αξιοπρέπειας και της ευρωπαϊκής θέσης της χώρας, καταγγέλλοντας τις ακραίες φωνές που ζητούσαν να μην πληρωθούν τα τοκογλυφικά δάνεια και να σταματήσει η ανθρωπιστική κρίση.
  • Συνέβαλε τα μέγιστα στην μείωση του εθνικού χρέους, συναινώντας στο κούρεμα των αποθεματικών του ΟΑΕΕ.
  • Συνέτριψε τις παρωχημένες αντιλήψεις για συνδικαλισμό και υλοποίησε τις νέες και σύγχρονες που θέλουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις κυβερνητικά γραφεία τύπου, στατιστικές υπηρεσίες και εμπόρους μελετών μέσω ΙΝΕΜΥ.
  • Προπορεύθηκε διορατικότατα της κυβερνητικής συγκυβέρνησης, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας στην ΕΣΕΕ την συνεργασία ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Ν.Δ. με ηγεμονία του ιδίου.
  • Μπορούμε να ελπίζουμε σε επενδύσεις αφού οι ιδιώτες – δίνοντας βέβαια κάτι τις – θα μπορέσουν να οικειοποιηθούν τον δημόσιο και εθνικό πλούτο που δεν ξέρουμε οι ιθαγενείς πώς να τον εκμεταλλευτούμε.
  • Διασφάλισε τους τζίρους μας, την εθνική οικονομία και το διεθνές προφίλ της χώρας μας, αποδεχόμενος τις επιστρατεύσεις εργαζομένων, το κλείσιμο της ΕΡΤ, την παραχώρηση των συχνοτήτων σε φιλότιμους εργατικούς ιδιώτες.

Πριν σταματήσουμε όμως την καταγραφή των επιτευγμάτων του Προέδρου Β. Κορκίδη και της Διοίκησής του, θα ήταν ανεπίτρεπτη παράλειψή μας να μην αναφερθούμε στην συναίνεσή του, με εκκωφαντική σιωπή κι ίσως όχι μόνο, για απαλλαγή των διοικήσεων του ΟΑΕΕ από ποινικές ευθύνες, γεγονός που αναδεικνύει το μεγαλείο του ανδρός που ξέρει να προστατεύει και να μην εγκαταλείπει φίλους και συνεργάτες όταν πειθήνια υλοποιούν τα μεγάλα οράματα για πλήρη αποδόμηση των αποθεματικών, των παροχών και του δημόσιου χαρακτήρα της ασφάλισης και βεβαίως στην εν Κυλλήνη ψήφιση του νέου καταστατικού της ΕΣΕΕ με την αρωγή βεβαίως και της ευρωπαίζουσας κυβερνητικής αριστεράς που απαλλάσσει πλέον τον καταστατικό χάρτη της οργάνωσης από κάθε τι που παρεμπόδιζε και την τυπική προσαρμογή της στα ευρωπαϊκά δεδομένα των ΕΣΠΑ.
Τέλος απευθύνουμε έκκληση στον κ. Πρόεδρο να διατηρήσει την σταθερή και απόλυτη άρνησή του στις προτάσεις της μειοψηφίας που ζητά αντί για τα πανάκριβα, υπέροχα και πολυτελή λευκώματα και τις ωραιότατες εκδόσεις της ΕΣΕΕ, να εκδοθούν τα απομαγνητοφωνημένα παλαιά και σύγχρονα πρακτικά των Διοικητικών Συμβουλίων και των Γενικών Συνελεύσεων, έτσι ώστε να πληροφορούνται οι έμποροι πανελλαδικά το τι λέει, τι προτείνει και τι ψηφίζει ο καθένας στο Δ.Σ. της ΕΣΕΕ και στις Γ.Σ.
Είναι ολοφάνερο ότι αυτοί που ζητούσαν και ζητούν κάτι τέτοιο, αυτοί οι μίζεροι και δογματικοί, είναι οπαδοί της εσωστρέφειας, εχθροί του ελεύθερου εμπορίου και των ελευθεριών του Μάαστριχ.
Πρέπει όλοι οι συνάδελφοί μας να αντιληφθούν ότι όσοι διαφωνούν με την ΕΣΕΕ και τον Πρόεδρο Β. Κορκίδη είναι:
  • κατά της κοινής αγροτικής πολιτικής.
  • κατά της συνεισφοράς μας στην τραπεζική τοκογλυφία.
Ζητούν πράγματα φρικτά όπως: να ανοίξει ο συνδικαλιστικός διάλογος για το αν πρέπει να υπάρξει μονομερής διαγραφή του χρέους, για παραμονή ή έξοδο από την ευρωζώνη και την Ε.Ε., για το αν χρειαζόμαστε λαϊκή εξουσία.
Είναι επικίνδυνοι γιατί ζητούν δημόσια, δωρεάν υγεία, παιδεία, νερό, φως, επικοινωνία, κλπ.
Είναι εχθροί των εμπόρων και της χώρας γιατί: τώρα που βγήκαμε στις αγορές και θα ανασάνουν τα μαγαζιά, αυτοί πάλι κινδυνολογούν.
Ντροπή τους!!!
Γι αυτό:
Ψήφο στον Κορκίδη.
Γιατί ψήφος στον Κορκίδη σημαίνει:
Ψήφο στην ΕΣΕΕ.
Ψήφο στο ΙΝΕΜΥ και το ΚΑΕΛΕ.
Ψήφο στις αγορές.
Ψήφο στην διαβούλευση των εταίρων.
Ψήφο στους εθνικούς καναλάρχες, εργολάβους, προμηθευτές, τραπεζίτες και
Ψήφο στους εφοπλιστές μας.
Και τέλος
Σημαίνει ψήφο, τώρα που ανοίγουμε και τις Κυριακές, για τα εκατομμύρια των ευρωπαίων καταναλωτών που θα συρρεύσουν στα μικρομάγαζά μας.




ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΕΣΒΔΕΝ

Ημερίδα για το παρόν και το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας.

Γράφει ο : Νίκος Λιολιόπουλος 
Σε μια  προσπάθεια να κάνουν γνωστή την αγωνία τους για την συνέχιση της καλλιέργειας τεύτλου στην Ελλάδα και της λειτουργίας των εργοστασίων της ΕΒΖ οι τευτλοπαραγωγοί Κεντρικής Μακεδονίας διοργάνωσαν την Κυριακή 11-5-2014 ημερίδα στο εργοστάσιο ζάχαρης στο Πλατύ.
  Στην ημερίδα ήταν καλεσμένοι εκπρόσωποι σωματείων παραγωγών από όλη την Ελλάδα,  εκπρόσωποι εργαζομένων, βουλευτές, υποψήφιοι δήμαρχοι Αλεξανδρείας, παράγοντες του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης, αλλά όχι εκπρόσωποι της διοίκησης της βιομηχανίας ως ένδειξη της αγανάκτησης των παραγώγων για τον ρόλο των διοικούντων στην απαξίωση των εργοστασίων όπως χαρακτηριστικά διευκρίνισαν.
  Στην αρχή της ημερίδας τον λόγο πήραν οι πρόεδροι των σωματείων τευτλοεξαγωγέων και τευτλοπαραγωγών Λιολιόπουλος και Μπογιαννίδης αντίστοιχα, καθώς και ο πρόεδρος των εργαζομένων κ. Βαρκάκης, όπου έκαναν μια λεπτομερέστατη περιγραφή του αδιέξοδου στο όποιο έχουν περιέλθει οι ασχολούμενοι με την καλλιέργεια, καθώς και της κατάστασης στην εταιρία. Αίσθηση έκανε η αναφορά σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα που βαραίνουν την νυν διοίκηση και ζήτησαν να γίνει διερεύνηση.
 Στη συνεχεία τον λόγο έλαβαν οι μόνοι βουλευτές που ήταν παρόντες, κκ Τζάκρη, Γιοβανόπουλος και Αμανατίδου που έκαναν και αυτοί αναφορά στο ιστορικό κακών επιλογών στην ΕΒΖ την τελευταία δεκαετία. Και οι τρεις βουλευτές τάχθηκαν στο πλευρό των παραγωγών για την διεκδίκηση των αιτημάτων τους.
  Στο υψηλό κόστος καλλιέργειας που καθιστά στην πράξη ασύμφορη την παράγωγη ζάχαρης στη χώρα μας με τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί, αναφέρθηκαν οι εκπρόσωποι των συλλόγων παραγώγων τεύτλων Σερρών και Θεσσαλίας κ Τζιώλας και Τσικρικάς, ενώ τοποθετήθηκαν και γνωστοί αγροτοσυνδικαλιστές Παναγής και Μακαρές.

  Στο τέλος της ημερίδας αποφασίστηκε να εκδοθεί ψήφισμα καταδίκης των επιλογών της διοίκησης της ΕΒΖ και να απαιτηθεί η άμεση αντικατάσταση της, ενώ δόθηκε ραντεβού για περαιτέρω αγωνίστηκες διεκδικήσεις για να μην κλείσουν τα εργοστασια.
  Στη συνάντηση παρευρέθησαν επίσης οι Υποψήφιοι Δήμαρχοι Αλεξανδρείας  Χ.Αλευράς και Π.Γκυρινης με τον πρώτο να παρακολουθεί ολόκληρη την ημερίδα και να τοποθετείται στο τέλος της όντας ιδιαιτέρως καυστικός στης επιλογές της κυβέρνησης και της ΕΕ, αλλά και σε αυτές του Σύριζα.
 Παρόντες ήταν και οι πρόεδροι των σωματείων Σερρών και Ορεστιάδας Βαρούτης και Στεφανακίδης, ο διευθυντής γεωπονικής υπηρεσίας εργοστάσιου πλατέος Σοφοκλής Μηνοπουλος, ο εκπρόσωπος του αγροτικού συλλόγου Αλεξάνδρειας Στ. Τσουλφαιδης, ο πρώην πρόεδρος του σωματείου τευτλοεξαγωγέων Τσιπης Βαγγελης και ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Λ. Κιοσέογλου.


ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ «ΣΟΓΙΑ» ΚΑΙ ΤΙΣ «ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ»ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ή αλλιώς πες τους ότι τους ψηφίζεις και μετά μαύρισέ τους
Γράφει ο: ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ*
Μέρες απείρου κάλλους και ατέλειωτου πανηγυριού αυτές που ζούμε.
Πλάτες χτυπιούνται, χήρες πεθαμένων φίλων δέχονται επισκέψεις, τηλέφωνα σε Βεσυρόπουλο, Τσαβδαρίδη, Μπατσαρά, Χρυσοχοΐδη εύκολα γίνονται (ένα πεντάμηνο των 400 Ευρώ στο Δήμο, μια θέση στο εργοστάσιο με μεροκάματο 20 Ευρώ, μια μετάθεση, μια απόσπαση…),δρόμοι τσιμεντοστρώνονται , χαλασμένες κούνιες φτιάχνονται, χόρτα καθαρίζονται, αυλάκια μπαζώνονται και το σημαντικό χιλιάδες ευρώ πετούν στον αέρα (για κάρτες, για φυλλάδια, για εκλογικά κέντρα, για μηνύματα στα κινητά για βενζίνες, για κεράσματα, για…)
Το ίδιο πολιτικό προσωπικό.
Οι ίδιοι χειροκροτητές των Γικόνογλου,Σιδηρόπουλου,Χαλκίδη, Τόλκα (που βρίσκονται άραγε;)τώρα των Βεσυρόπουλου, Τσαβδαρίδη, Μπατσαρά ,Χρυσοχοΐδη (που θα βρίσκονται σε λίγο καιρό;), τώρα στα ψηφοδέλτιά τους. Κυβερνητικά και «ανεξάρτητα» με τις ανάλογες μεταγραφές βέβαια. Για το καλό της Νέας Ελλάδας, για το καλό της πατρίδας, για το καλό το δικό τους και μόνο.
Σε ποια κοινωνική ομάδα ανήκεις και δεν την «τσάκισαν» με την ψήφο τους τα κόμματα , οι βουλευτές και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι που τα υποστηρίζουν «φανερά» ή «ανεξάρτητα»;
Άνεργος, γονιός ανέργων παιδιών, δημόσιος υπάλληλος, υπάλληλος των Δήμων, δάσκαλος, καθηγητής, σχολικός φύλακας, καθαρίστρια, φαρμακοποιός, υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα, δημοσιογράφος αυτοκινητιστής, αγρότης, λαϊκατζής, περιπτερούχος, βενζινοπώλης, μικρομαγαζάτορας, ελεύθερος επαγγελματίας, γιατρός, νοσηλευτής, υγειονομικός, συνταξιούχος, μικροομολογιούχος;
Αυτό δεν τους πειράζει καθόλου.
Σε άφησαν χωρίς δουλειά , σου κόψαν την σύνταξη και τα δώρα, σου μείωσαν το μεροκάματο, σε τσάκισαν στη φορολογία και στα χαράτσια, σε άφησαν χωρίς γιατρούς και με ακριβά ή καθόλου φάρμακα, σε λίγο χωρίς σχολεία, με ακριβό πετρέλαιο, ρεύμα και νερό.
Τώρα σε καλούν να ταυτιστείς με τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα των τραπεζών και των πλουσίων, να νιώσεις ευτυχισμένος που βγήκαμε στις αγορές, πλούσιος με το αιματοβαμμένο τους πλεόνασμα, περήφανος με τα «μπράβο» των αφεντικών τους και των τοκογλύφων και να τους ψηφίσεις.
Θα το κάνεις;
Πριν πας να ψηφίσεις-μια ταπεινή-συμβουλή: Διάβασε τα λόγια ενός μεγάλου Έλληνα γιατί εκτός από αυτούς που λένε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ευτυχώς έχουμε και πολλούς μεγάλους Έλληνες …
«Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ΄ όλους τους σωτήρες. Αυτή είναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αντέχει ο άνθρωπος. Αντέχεις;»
Νίκος Καζαντζάκης


Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ είναι ένας απλός δάσκαλος στο Ειδικό Σχολείο και τώρα στο Δημοτικό Σχολείο Λουτρού που δεν είναι σίγουρος ακόμα ποιον θα ψηφίσει αλλά ξέρει πολύ καλά ποιους ΔΕ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙ.

Γιατί Λαϊκή Συσπείρωση

Γιατί αν τα 180 δισ.ΑΕΠ, δηλαδή ο πλούτος που παρήγαγε η χώρα το 2013,τα
μοιράσεις στους 10.800.000  Έλληνες αντιστοιχούν στον καθένα 16.666ευρώ.
Δηλαδή σε μια τετραμελή οικογένεια αντιστοιχούν 66.666 ευρώ. Ο διάολος 
κρύβεται στις λεπτομέρειες λένε. Αυτός λοιπόν είναι ο πλούτος που παράγουμε
σαν εργαζόμενοι της ελληνικής οικονομίας ακόμα και στη χειρότερη χρονιά της 
και το μόνο σίγουρο είναι οτι δεν πέρασε απο τα χέρια μας. Και ξέρετε γιατί;
Γιατί μας κλέβουν στη μοιρασιά. Μας κλέβουν χρόνια τώρα, δεκαετίες  ολόκληρες.
Να μην πω πάππου προς πάππου. Σκεφτείτε μόνο  ότι πρίν τη κρίση, το 2009,
το ΑΕΠ ήταν 280 δις ,δηλ. 25.959 ευρώ κατά κεφαλήν. Όσο τα είδατε εσείς και
οι οικογένειες σας άλλο τόσο τα είδα και΄γω. Και όχι μόνο μας κλέβουν αλλά
έχουν και το θράσος να έρχονται και να μας λένε οτι χρωστάμε χρήματα -σε
ποιόν άραγε- που δεν πήραμε ποτέ και οτι πρέπει να ξεχάσουμε τη  σπάταλη
ζωή που δεν ζήσαμε ποτέ. Πάντα θυμάμαι  να τα μετράμε και να μην φτάνουν.
Και βρεγμένοι και δαρμένοι.Και ενώ είμαστε σε αυτή την δεινή κατάσταση έρχονται κάποιοι να μας βάλουν στη λογική του να το βουλώσουμε παίρνοντας το κάτι τις μας, είτε αυτό είναι ένα επίδομα είτε μια αύξηση της πείνας και να κάνουμε υπομονή μήπως και οι κλέφτες αλλάξουν γνώμη και μυαλά και κάνουν δίκαιη μοιρασιά.Κάτι που δεν έγινε ποτέ και πουθενά στη παγκόσμια ιστορία Αυτοί τώρα σκίζουν τα ρούχα τους μαζί με τα μνημόνια, οτι θα πιάσουν τους κλέφτες απο το λαιμό και θα τους βάλουν στη θέση τους και μάλιστα χωρις να φύγουμε απο το λημέρι τους (ΕΕ) και από τις διαταγές τους (Μαστριχτ).Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται. Και επειδή η πίτα που εμείς πλάσαμε (βλ.ΑΕΠ) είναι μια και φτάνει για όλους μόνο αν μοιραστεί ίσα και δίκαια, δεν πρέπει να ακούσουμε τις φωνές που μας
ζητάνε να συμβιβαστούμε με τους κλέφτες. Φτάνει πια.
Αυτά που'λεν οτι χρωστάμε είναι ακριβώς αυτά που μας έκλεψαν.
Αυτά που'λεν οτι μας δίνουν είναι αυτά που μας κλέβουν.
Ψηφίζουμε ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΊΡΩΣΗ για το Δήμο Αλεξάνδρειας και Χρήστο Αλευρά για δήμαρχο.
Ψηφίζουμε ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΊΡΩΣΗ  σε όλες τις κάλπες γιατί η πρόταση της είναι η μόνη ρεαλιστική λύση στα προβλήματα μας.

ΥΓ.Και ρωτάω κάθε δεξιό, κεντροδεξιό, κεντρώο, κεντροαριστερό, αριστερό και δεν
ξέρω ΄γω τι άλλο ο οποίος δεν είναι και δεν αισθάνεται βολεμένος και αναγνωρίζει
τον εαυτό του στα θύματα αυτής της ιστορικής κλοπής του μόχθου του να σκεφτεί
καλά και να πράξει ανάλογα.Αν του  αρκεί ένα χτύπημα στην πλάτη και μια υπόσχεση όπως αυτές που δίνουν στα μικρά παιδιά έχει καλώς. Αν όχι,δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει το βήμα και να συσπειρωθεί στη πρόταση της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ.

«Στη χώρα που οι συνεργάτες των Ναζί... δεν έχασαν τον πόλεμο» ! (ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. – Ι I *τελευταίο)

Γράφει ο : Γιώργος Ν. Ουρσουζίδης
Η ενημέρωση για την ιστορική πραγματικότητα της διαχρονικής σχέσης του καπιταλισμού με το φασισμό και το ναζισμό, αποτελεί το «χρέος» - την οφειλόμενη ενέργεια. Το ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου «ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.», σε δημοσιογραφική έρευνα των Λ.Βατικιώτη, Α.Φωτιάδη και Μ.Τσώμου, τεκμηριώνει τα γεγονότα καταθέτοντας αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε, ότι έχει συμβεί:
Ενώ στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες οι συνεργάτες των ναζί τιμωρούνται, στην Ελλάδα επιβραβεύονται, ακόμη και με το σχέδιο Μάρσαλ. Τα μεγάλα ποσά του σχεδίου είναι για λίγες επιχειρήσεις, που στη κατοχή δούλεψαν για τον κατακτητή, παράδειγμα τα «υφαντουργεία Λαναρά». Όταν και αυτά τα χρήματα στερεύουν, οι παλιοί χίτες και οι ταγματασφαλίτες καλούνται και πάλι στην εξουσία.
Η χούντα αποτελεί τον γάμο, μεταξύ των ταγματασφαλιτών συνεργατών των ναζί και το μετεμφυλιακό κράτος και παρακράτος.
Στις αρχές του 2013 απόγονοι των δοσίλογων της κατοχής, νοσταλγοί της χούντας και νεοναζιστές βουλευτές, αποχαιρετούν ένα δικό τους άνθρωπο, τον τελευταίο έγκλειστο πραξικοπηματία Νικόλαο Ντερτιλή, πριν κλείσει ατή η μαύρη σελίδα οι τελευταίοι χουντικοί έχουν φροντίσει να «σπείρουν τα άνθη του κακού» στο πολιτικό σκηνικό.
Μέσα από τη φυλακή ο δικτάτορας Παπαδόπουλος ιδρύει την Εθνικήν Πολιτικήν Ένωση Νέων: «Έλληνες πολίτες ενταχθείτε εις τας γραμμάς της Ε.Π.Ε.Ν. με ζήλον, με αποφασιστικότητα και με την Εθνικήν εκείνην έξαρσην, που πάντοτε προκαλούν εις την ψυχήν της φυλήν μας αι κρίσιμαι περιστάσεις», δίνει την εντολή στον Μάκη Βορίδη και στο Νίκο Μιχαλολιάκο, δύο πολιτικούς τους οποίους συναντάμε μετά από μερικές δεκαετίες.
Η φαινομενική ευημερία της δεκαετίας του ’80 και του ’90 δεν αφήνει την ευκαιρία στους νοσταλγούς της χούντας να παίξουν το ρόλο που ονειρεύονται, όταν όμως το «πάρτι» του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» διακόπτεται με κρότο και λυγμό, και όταν η κρίση κτυπά την Ελλάδα, οι συνθήκες αλλάζουν.
Λοβέρδος : «Νομίζω, ότι μετά τη μεταπολίτευση είναι το μόνο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά η Χρυσή Αυγή. Το λέω αυτό, επειδή είμαι Χρυσή Αυγή ;»
Ταρίκ Αλί : «Το μέγεθος της κρίσης, η πτώση των εισοδημάτων η επιβολή από την Τρόικα, συνθηκών που δεν θα ήταν ανεκτές, σε οποιαδήποτε χώρα σε αυτή την έκταση, δημιούργησε μια αντίδραση. Και η κυβέρνηση πανικοβλήθηκε. Στοιχεία του κράτους ενίσχυσαν την Χ.Α. να γίνει πιο ενεργή. Τι είναι η Χρυσή Αυγή ; Μια καθαρά φασιστική οργάνωση.»
  • Αυτοί που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις, είναι διευθετημένοι να παίξουν με το φασισμό.
Εκτίμηση εκλογικής επιρροής Χρυσής Αυγής
  1. Κυβέρνηση Παπαδήμου 11/2011 1,5 %
  2. Μνημόνιο ΙΙ 02/2012 3,5 %
  3. Εκλογές Μαΐου 05/2012 7,0 %
  4. Εκλογές Ιουνίου 06/2012 6,9 %
  5. Μνημόνιο ΙΙΙ 11/2012 12,0 %
Τρεις δεκαετίες μετά, τα «τέκνα» του Παπαδόπουλου θα βρεθούν στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ο Βορίδης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν.Δ. και ο Μιχαλολιάκος, αρχηγός της Χρυσής Αυγής.
Οι νεοναζιστές εμφανίζονται σαν αντισυστημικό κόμμα, που μάχεται για τους φτωχούς και τους αδικημένους, στην πραγματικότητα λειτουργούν σαν το στρατιωτικό σκέλος του νεοφιλελευθερισμού.
Οι βουλευτές της Χ.Α., στηρίζουν το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, προς στιγμήν μάλιστα συζητούν ακόμα και την πώληση Ελληνικών νησιών, Παναγιώταρος (59΄,05΄΄) υπερψηφίζει στη βουλή τη σχετική τροπολογία.
Για να σπάσει τις συλλογικές συμβάσεις, όπως ακριβώς ζητά και η Τρόικα και να ρίξει το βασικό μισθό, στήνει γραφεία «εύρεσης εργασίας» μόνο για Έλληνες, σε συνθήκες που θυμίζουν δουλεμπόριο.
Στηρίζει το κλείσιμο της Δημόσιας Τηλεόρασης, προσφέροντας εκατομμύρια στους μεγάλους καναλάρχες.
Βρίσκεται στο πλευρό ξένων πολυεθνικών, όπως η ELDORADO GOLD,που κατηγορείται για καταστροφή του περιβάλλοντος (εξόρυξη χρυσού).
Το αγαπημένο τους θέμα όμως, είναι πάντα η στήριξη των εφοπλιστών, μέσα σε λίγους μήνες η Χ.Α. καταθέτει στη βουλή 140 ερωτήσεις υπέρ των συμφερόντων Ελλήνων εφοπλιστών, εισηγείται μάλιστα ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα χρέη ποδοσφαιρικών ομάδων που ελέγχονται από αυτούς.
Τα «τάγματα εφόδου» της, κτυπούν ναυτεργάτες στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.
Αλαφούζος: «Τη δεκαετία του ΄80 είχαμε την ισχυρότερη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Τα συνδικάτα και το κομουνιστικό κόμμα έπαιξαν πάρα πολύ αρνητικό ρόλο από την άποψη αυτή. Ουσιαστικά η ζώνη καταστράφηκε.»
Λαγός : « Η ζώνη θα κινηθεί, τα καράβια θα ξαναέρθουν πίσω και οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, οι οποίοι καπηλεύονται τόσα χρόνια αυτή την κατάσταση θα εξαφανιστούν από δω πέρα μέσα ».
Η Χρυσή Αυγή στηρίχθηκε από τα Μ.Μ.Ε., είναι γνωστά και τα μέσα και οι δημοσιογράφοι, όπως επίσης είναι γνωστοί και ανάξιοι λόγου, και τα «μέσα» και οι «δημοσιογράφοι»!
Προκειμένου να «νομιμοποιήσουν» την παρουσία των νεοναζιστών, τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης τη συγκρίνουν με τη μετριοπαθή αριστερά, μέσω της θεωρίας των «δύο άκρων», και στο τέλος ευχαριστούν του ναζιστές, επειδή «έδειξαν» - όπως λένε - το βίαιο πρόσωπο της αριστεράς.
Για ακόμη μια φορά ο ναζισμός δεν κάνει αισθητή την παρουσία του σε ένα υγιές πολίτικό σύστημα, αλλά σε μια παρωδία δημοκρατίας , μετά την εφαρμογή του μνημονίου, οι αποφάσεις λαμβάνονται από το κοινοβούλιο, αλλά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι διαδηλώσεις απαγορεύονται, όταν επισκέπτονται τη χώρα οι Γερμανοί αξιωματούχοι, οι απεργίες κρίνονται παράνομες και απεργοί επιτάσσονται.
Μετά τη δολοφονία του Π. Φύσα και τις τεράστιες κινητοποιήσεις, το πολιτικό κατεστημένο αναγκάζεται να βάλει ένα φραγμό στη Χ.Α., η ιστορία όμως έχει δείξει , ότι αυτό δεν είναι πάντα εύκολο !
(1,06΄) «Και ενώ τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Χ.Α., τα κόμματα του πολιτικού κέντρου υιοθετούσαν την ατζέντα της, υιοθετούσαν την εικόνα του κτήνους. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. αναζητούσαν ένα είδος αποδιοπομπαίους τράγους, οι υπουργοί , όπως ο σοσιαλιστής Μ. Χρυσοχοΐδης, έστηναν τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών».
(1,06΄) Σαμαράς: « Ολοκληρωτικά πλέον θα απομακρυνθούν από αυτόν εδώ τον τόπο οι λαθρομετανάστες, που έχουν γίνει τύραννοι της κοινωνίας»
(1,07΄) Επί υπουργίας Λοβέρδου, διαπομπεύονται οι οροθετικοί και άλλες κοινωνικές ομάδες, για λίγες ψήφους, πριν από τις εκλογές.
(1,08΄) Άδωνις Γεωργιάδης: « Υπάρχει η Ελλάδα του χάους, υπάρχει η Ελλάδα του χάους, της πλουτοκρατίας, της αμαρτίας, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων αυτών των ανόητων, υπάρχει όμως κα η Ελλάδα που αντιστέκεται..», ένας Άδωνις όπως δεν τον έχετε ξαναδεί ή μάλλον όπως δεν θα θέλατε να ξαναδείτε υπουργό !
(1.12΄) ΛΑΟΣ : «Η Ελλάδα ανήκει στους καθαρούς Έλληνες» !
( 1,14΄) Η Ε.Ε. πιέζει για ένα μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό της Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, όπου όλοι χωράνε!
Ταρίκ Αλί : «Αν η Χρυσή Αυγή ήταν ένα κομμάτι του κυβερνητικού συνασπισμού, η Ε.Ε. θα το δεχόταν ! Δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο αδίστακτα είναι τα ηγετικά στοιχεία της Ε.Ε. Όπως το ίδιο έκανε για τους απογόνους του Μουσολίνι με τον Τζιανφράγκο Φίνι, στην Ιταλία και πρόσφατα με τους εθνικοσοσιαλιστές στην Ουκρανία, οι οποίοι φιλούν το χέρι των Ευρωπαίων που τους άνοιξαν τον δρόμο στην εξουσία.»
Δόγμα : «Απαξίωση του κόστους εργασίας και συγκέντρωση κεφαλαίων».
Αν για παράδειγμα το μεγάλο Γερμανικό κεφάλαιο, είχε να επιλέξει, μεταξύ του Ευρώ ή της Βέρμαχτ, θα επιλέξει το Ευρώ, γιατί έτσι δεν χρειάζεται να κατακτήσει την Ελλάδα, ενώ η Βέρμαχτ πρέπει να το κάνει.
Καταλήγοντας ο Άρης Χατζηστεφάνου και οι συνεργάτες του, καταθέτουν το συμπέρασμα τους με λίγα λόγια, απόλυτα ενθαρρυντικά και ελπιδοφόρα για το μέλλον της ανθρωπότητας: «Όσο δυνατά στηρίγματα και αν έχει ο Φασισμός στην ιστορία του, έχει χάσει όλες τις μάχες»!
Αντί επιλόγου
Η υποψία, η πιθανότητα, ότι το σύστημα υπηρετεί πριν απ΄όλα την ασφάλεια του και την επιβίωσή του – με κάθε τίμημα – μεταβάλλεται σε πεποίθηση μέσα από το ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου.
Τα κοινά συμφέροντα μεταξύ των ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών και πολιτικών, με τα αντίστοιχα του διεθνούς καπιταλιστικού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, ορίζονται στη βάση μιας αδιαμφισβήτητης σχέσης, αυτής του εθελόδουλου καταχραστή και του αφέντη – δυνάστη. Η σχέση αυτή παραμένει σταθερή και δεν κινδυνεύει από μεμονωμένους πολίτες που «ανεβαίνουν» οικονομικά, αυτοί ή θα ενσωματωθούν στο σύστημα ή θα αποκεφαλιστούν, υπάρχει σαφές όριο στην ανέλιξή τους και το «σύστημα» δεν επιτρέπει παρεκκλίσεις!
Τον μεγάλο κίνδυνο για το σύστημα, αποτελεί η μαζική λαϊκή αγανάκτηση σε περιόδους οικονομικής κρίσης, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος συνολικής ανατροπής, όταν σηκώνουν ανάστημα οι απεγνωσμένοι που δεν έχουν πλέον να χάσουν τίποτα!
Την πρώτη άμυνα του συστήματος, αποτελεί η προπαγάνδα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης - κυρίως τα ιδιωτικά ή «καθεστωτικά» - όπως πλέον είναι γνωστά. Στην Ελλάδα παρέλασαν όλοι οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του δικομματικού συστήματος που κατέστρεψε συθέμελα τη χώρα, υπερασπίστηκαν την επιβίωσή τους με άθλια επιχειρήματα του τύπου «μαζί τα φάγαμε», σπέρνοντας ασύμμετρες ενοχές στους πολίτες. Ξαφνικά αυτοί που διαχειρίστηκαν ή ανέχθηκαν την καταλήστευση και τη διασπάθιση του πλούτου και του μόχθου των πολιτών αυτής της χώρας, εμφανίζονται ξανά σαν εγγυητές των συμφερόντων ενός λαού που κυριολεκτικά τους έχει «φτύσει»!

Η εφεδρεία του συστήματος - η Χρυσή Αυγή - ενεργοποιείται, τα «καθεστωτικά» μέσα τη σιγοντάρουν, στην αρχή την εμφανίζουν στα «χαμηλά», σταδιακά την ανεβάζουν, την παρουσιάζουν σαν αντισυστημικό κόμμα που νοιάζεται για τους φτωχούς και τους αδύναμους, προβάλλοντας τα «συσσίτια» και τα γραφεία «εύρεσης εργασίας» - πάντα για τους «καθαρούς Έλληνες» - η επιρροή της αγγίζει διψήφια νούμερα, στην ώρα του μπαίνει και το ψευδοδίλλημα της θεωρίας των «δύο άκρων», χωρίς ντροπή σκυλεύουν πάνω στους αγωνιστές που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Έρχεται όμως η ώρα τους, τα δύο κόμματα που διέσυραν τη χώρα και διέλυσαν κάθε δημοκρατικό θεσμό θα εισπράξουν μαζί, όσο και το παράσπορό τους η Χρυσή Αυγή !