Σελίδες

ΠΟΤΑΜΙ: Το "κόμμα του ενός μέλους"

Το πείραμα της μεταδημοκρατίας και στην Ελλάδα;
του Michel Leontiou 
Όσο πιο φωναχτά και προκλητικά πεις ένα ψέμα στην Ελλάδα, τόσο πιο αλήθεια φαίνεται. Αυτήν την μέθοδο εφάρμοσε ο Σταύρος Θεοδωράκης για να φτιάξει χωρίς να το καταλάβει κανείς, ένα "κόμμα χωρίς μέλη"...
Δεν είπε "δεν έχουμε μέλη - είμαι το μοναδικό μέλος", είπε "τα μέλη μας θα λέγονται εθελοντές" - απέκρυψε ότι στην ουσία δεν είναι μέλη, ότι δεν αποτελούν συλλογικότητα, ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποφασίζουν... παρά μόνο να ακολουθούν.
Δεν είπε "είμαστε αρχηγικό κόμμα", είπε "είμαστε δημοκρατικό ανοιχτό συμμετοχικό κόμμα" - απέκρυψε ότι στην ουσία μόνος του θα αποφάσιζε για όλα.
Δεν είπε "δεν σας πέφτει λόγος για το πρόγραμμα και τα στελέχη" - αντίθετα παρουσίασε ένα καταστατικό όπου ανάμεσα σε πολλά δημοκρατικά άρθρα και κάθε είδους όργανα για διαβούλευση, φιγουράρουν εμφανέστατα και προκαταβολικά στις πρώτες γραμμές, οι (ψηφισμένες από το συνέδριο...) προβλέψεις ότι ο ίδιος είναι το μόνο αληθινό μέλος και όλοι/ες οι άλλοι είναι εθελοντές, κι ότι το ανώτερο εκτελεστικό όργανο και εκείνος που τελικά αποφασίζει για όλα, διορίζει και απολύει όποιον και όποια θέλει! Τόσο εμφανώς που σχεδόν ...δεν τις παρατηρείς και το χειρότερο δεν πιστεύεις καν ότι υπάρχουν τέτοιες διατάξεις στο καταστατικό - κι ότι είσαι τόσο ανόητος/ανόητη που δεν τις πρόσεξες..
Είναι η μέθοδος "κάνε τον χαζό, δεν θα σε πάρουν χαμπάρι".
Το πείραμα μπορεί κανείς να πει ότι είναι αρκετά επιτυχημένο.
Τα μέλη ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι δεν είναι ...μέλη.
Που και που, μαθαίνουν για διαγραφές με προσωπικά sms ή με δηλώσεις του ΣΘ στα ΜΜΕ, για διορισμούς συγγενών και φίλων στις θέσεις των στελεχών και των υποψηφίων βουλευτών, για αποχωρήσεις με καταγγελίες για νεποτισμό, αρχηγισμό, εξαπάτηση, ψεύτικες διακηρύξεις κλπ - μα κι ακόμη αν έχει φύγει σχεδόν όλη η πρώτη φουρνιά των εθελοντών/συντονιστών, το Ποτάμι συνεχίζει με την βοήθεια των φίλιων ΜΜΕ να δείχνει ένα κόμμα κανονικό, υπεράνω κάθε φασίζουσας υποψίας και μάλιστα "κεντροαριστερό". Που και που επίσης, η ροή του διαταράσσεται από τα οφθαλμοφανή ψεύδη περί παλαιοκομματικών πολιτικών που δεν έχουν θέση στο Ποτάμι ή δημοσίων λειτουργών που πολιτεύονται με το Ποτάμι μόνο μετά 4 χρόνια, αλλά δεν βαριέσαι...
Καλησπέρα-καλησπέρα λοιπόν σε όλα τα θύματα της απάτης:
Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει δυστυχώς προηγούμενο στην Ευρώπη όσον αφορά το μονομελές κόμμα - και μάλλον αυτό το "προηγούμενο" πρέπει να ήταν και η έμπνευσή του - αλλιώς τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται.
Υπάρχει λοιπόν άλλο ένα κόμμα, συνειδητά μονομελές, με εθελοντές, φίλους, συνδρομητές και όλα τα άλλα ολιγαρχικά αξεσουάρ. Και για να μην σπεκουλάρουμε αποδίδοντας αυθαίρετα κίνητρα και στοχεύσεις στον Σταύρο Θεοδωράκη για την επιλογή του να φτιάξει ένα ιδιόκτητο κόμμα του ενός, ας δούμε καλύτερα τις ομολογημένες προθέσεις και τα κίνητρα του άλλου "ολιγάρχη": του ολλανδού Geert Wilders με το επίσης μονομελές Κόμμα της Ελευθερίας ή PVV (Partij Voor de Vrijheid)
Ο ακροδεξιός και ρατσιστής GW για να αποφύγει την εσωτερική αμφισβήτηση αι τις αέναες συνελεύσεις και ψηφοφορίες επί διαφορετικών απόψεων δλδ τις ...ενοχλήσεις στο "έργο" του, συνέλαβε πρώτος την ιδέα ενός "κόμματος με μόνο ένα μέλος" που λογοδοτεί όπως ο ίδιος λέει "μόνο στους ψηφοφόρους του". Το κόμμα είναι αυτός.
Για το φαινόμενο αυτό έχουν γίνει μελέτες, έχουν γραφεί άρθρα, έχουν γίνει δημοσιογραφικές έρευνες, μέχρι και πτυχιακές διατριβές. Αλλά εκεί είναι Ολλανδία - τα ΜΜΕ δεν είναι στα χέρια μιας ολιγαρχίας, οι άνθρωποι δεν ζουν τέτοια φοβερή κρίση άρα δεν φοβούνται να πουν αυτό που σκέφτονται, το κράτος δεν είναι κομματικό ούτε κυβερνούν οι ημέτεροι.
Επί της ουσίας λοιπόν:
Όπως λέει ο Bart Jan Spruyt, "Ο Βίλντερς θέλει να κρατήσει τα πάντα υπό έλεγχο. Η αντίθεσή του για ουσιαστική επέκταση πηγαίνει χέρι-χέρι με την αντίθεσή του για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Δεν θέλει ανταγωνιστές, αλλά περιβάλλει τον εαυτό του με τους ανθρώπους που είναι πιστοί στο κόμμα του". (Alleen_Wilders_lid_PVV)
"Μπορείτε να είστε χορηγός του PVV, μπορείτε να είστε ένας εθελοντής και μπορείτε να το ψηφίσετε. Αλλά δεν μπορείτε να είστε μέλος. "Ακριβώς έτσι δικτατορία»." λέει ο Joep Dohmen (εδώ σε μετάφραση google)
Επίσης:
"Το PVV φαίνεται σαν ένα ακραίο παράδειγμα ενός επαγγελματία στις κομματικές εκλογές: πολλοί ψηφοφόροι, ένα μικρό επαγγελματικό προσωπικό και κανένα μέλος, καμία κομματική εφημερίδα, χωρίς κομματικά συνέδρια και χωρίς τμήματα. Η επιτυχία του και το μέλλον του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις προσωπικές παρουσίες του Geert Wilders, ιδρυτή και μόνου μέλος του κόμματος. Επίσης προσδιορίζεται - έστω και σε συνεννόηση με έμπιστους όπως του Martin Bosma - από τα προγράμματα του κόμματος και την ανάπτυξη του συντηρητικού φιλελεύθερου εθνολαϊκισμού".
Το Ινστιτούτο MONTESQUIEU έχει κάνει ειδική μελέτη με τίτλο "Ένα μοναδικό κόμμα - η οργάνωση του PVV" (εδώ) όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται: "Γύρω από τον Wilders και τους βοηθούς του Μάρτιν Bosma και Fleur Agema σχηματίζεται σιγά-σιγά μια μικρή αλλά πιστή ομάδα στο μάτι των ακτιβιστών με διπλές εντολές και αμειβόμενες θέσεις που έχουν συνδεθεί με το PVV. Οι κύριες πολιτικές θέσεις στο πλαίσιο της PVV κατέχονται από αυτούς τους ανθρώπους. Κρίνοντας από διάφορες δηλώσεις των συνταξιούχων PVV-ers υπάρχει σε αυτή την ομάδα, σιδερένια πειθαρχία, μια μεγάλη δυσπιστία από τον έξω κόσμο και μια αρκετά αδίστακτη στάση. Έξω εκεί από το 2010-2011, λόγω των συνεχών εκλογών δημιούργησαν ένα νέο δακτύλιο, υποψηφίων PVV και εθελοντών. Ο εσωτερικός δακτύλιος έχει γενικά μικρό ενδιαφέρον για αυτό το εξωτερικό δαχτυλίδι: τόσο κατά τη διάρκεια, αλλά σίγουρα μετά τις προεκλογικές εκστρατείες, δεν υπάρχει σχεδόν καμία επικοινωνία."
Ακόμη, ειδική αποκαλυπτική εκπομπή στην τηλεόραση με κρυφά εσωτερικά ντοκουμέντα του κόμματος αυτού έχει κάνει ο Een Vandaag (εδώ βίντεο). Τέλος υπάρχει και πτυχιακή διατριβή ( 'Prototypical Fascism in Contemporary Dutch Politics: An Analysis') που παρουσιάζεται σε ρεπορτάζ με τίτλο "PVV Φασιστικό κόμμα σε προχωρημένο στάδιο" (εδώ) και έχει κάνει φοιτητής BA ο οποίος και αρίστευσε με αυτήν....
Επιστρέφουμε στην Ελλάδα όμως:
Γιατί ο ΣΘ να θέλει να φτιάξει από την πλευρά του ένα μονομελές κόμμα; Τι προσδοκούσε από τον απόλυτο έλεγχο; Την διατήρηση της κυριαρχίας του στο κόμμα; Τον αποκλεισμό ομάδων από την διεκδίκηση είτε της οργανωτικής κυριαρχίας είτε της μέσω της πλειοψηφίας, επιβολής διαφορετικών θέσεων από εκείνες που ο ίδιος θα προτιμούσε; Ή απλά ήθελε να ελέγχει τα πάντα και να κάνει ακριβώς ότι ο ίδιος επιθυμούσε χωρίς άλλες παρεμβολές και αλλοιώσεις;
Όποια και να ήταν η αιτία, τα κατάφερε. Πέρασε στο συνέδριο δημοκρατικότατα ένα οφθαλμοφανώς μη δημοκρατικό καταστατικό, που κανείς δεν πρόσεξε τις καθοριστικές διατάξεις που αναιρούσαν τις δημοκρατικές προβλέψεις στην λειτουργία των εθελοντών. Κανείς και καμία δεν πρόσεξαν ότι όσο ανεβαίνει το καταστατικό από την βάση στην ηγεσία, χάνονται τα δικαιώματα της πλειοψηφίας στις αποφάσεις και τέλος χάνεται και το δικαίωμα της απόφασης. Ο επικεφαλής αποφασίζει για όλα και διορίζει τα στελέχη που επιθυμεί όπου νομίζει - αφού φυσικά έχει ακούσει τις απόψεις και προτάσεις των εθελοντών και των συλλογικών διαβουλεύσεων. Ως άλλος βασιλεύς...
Έπαιξαν κάποιο ρόλο σε αυτό οι ευρωεκλογές και τα αποτελέσματά τους; Μάλλον όχι. Είναι γνωστό ότι στους προσχωρούντες ο ΣΘ λέει τυποποιημένα: "φέρτε ψήφους, βγείτε βουλευτές αν μπορείτε, η έδρα είναι δική σας - αλλά το πρόγραμμα και οι θέσεις είναι δικό μου ζήτημα". Δεν τον απασχολεί αν θα βγει ο ένας ή η άλλη - σημασία έχει να κανονίζει ο ίδιος θέσεις και τακτική, με ποιους θα συμμαχήσει, ποιον πρόεδρο να ψηφίσει κλπ κλπ
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της καινοφανούς ανακάλυψης και εισαγωγής στην ελληνική πολιτική ζωή του "κόμματος του ενός μέλους" - αν αυτό είναι δημοκρατικό βήμα ή οπισθοχώρηση στην αδιαφάνεια και τον νεποτισμό θα το κρίνουν οι ψηφοφόροι. Το ολλανδικό ανάλογο πήγε καλά στις εκλογές - αλλά εκείνο είναι φασίζον, ρατσιστικό, ακροδεξιό κόμμα που φοβάται τον δημοκρατικό έλεγχο ακόμη και από τα ίδια του τα ξενοφοβικά μέλη. Το Ποτάμι ποιον φοβάται;