Οι διαρθρωτικές αλλαγές με
στόχο τη φτηνή εργατική δύναμη που μεθοδικά προωθούνται, τσακίζουν εργασιακά
και ασφαλιστικά δικαιώματα, που είχε επιτύχει μετά από πολύχρονους αγώνες η
εργατική τάξη .
Κυβέρνηση και ξένοι σύμμαχοι έχουν αρχίσει να επιδεικνύουν με
περισσή ταξική περηφάνια τα επιτεύγματα που έχουν γίνει σε αυτό το μέτωπο,
προκειμένου να πείσουν τους «επενδυτές» ότι η κερδοφορία τους είναι εγγυημένη.
«Οι μισθοί και το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος έχουν μειωθεί
δραματικά (!) ακολουθώντας τις αλλαγές στην αγορά εργασίας και την ύφεση. Αυτό
προκάλεσε μια ταχεία βελτίωση της ανταγωνιστικότητας κόστους», ανακοίνωσε
περιχαρής ο Γ. Στουρνάρας, μιλώντας στο ελληνοκινεζικό συνέδριο,
κραδαίνοντας τα στοιχεία που δείχνουν ότι το κόστος εργασίας ανά μονάδα
προϊόντος έχει μειωθεί κατά 15% τα δύο τελευταία χρόνια.
Την πρόοδο αυτή αναγνώρισε ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ: «Δεν
ισχύει ότι τα προγράμματα για την Ελλάδα ήταν αναποτελεσματικά. Η
ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας έχει βελτιωθεί σημαντικά, ενώ έχει υποχωρήσει το
εργατικό κόστος», δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, μιλώντας τις
προάλλες σε γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι.
Ομως η μέχρι τώρα μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους» δεν αρκεί
να καλύψει τις ανάγκες της αειφόρου κερδοφορίας του κεφαλαίου και γι' αυτό η
κυβέρνηση από κοινού με την τρόικα προωθούν τις νέες ανατροπές στα εργασιακά
και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Παρά τις περί του αντιθέτου ψεύτικες διαβεβαιώσεις, η κυβέρνηση
προχωρά στον καθορισμό του κατώτερου βασικού μισθού με νόμο, πράγμα που
σημαίνει νέες σημαντικές μειώσεις στους κατώτατους μισθούς, κύρια για τους
παλιούς εργαζόμενους και τους οικογενειάρχες, πλήρη κατάργηση του 8ωρου και
δουλειά για 13 ώρες τη μέρα, 6 μέρες τη βδομάδα, χωρίς υπερωρίες, μείωση έως
κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, σύνταξη στα 67,
αύξηση των 4.500 ενσήμων στα 6.000 για την εξασφάλιση της ελάχιστης σύνταξης,
κατάργηση της αποζημίωσης για την απόλυση.
Για το σκοπό αυτό το
κυβερνητικό επιτελείο, με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Εργασίας Γ.
Βρούτση, δεν σταματά να καλλιεργεί το έδαφος. «Εγιναν ελάχιστες και
αποσπασματικές παρεμβάσεις στην ευελιξία της εργασίας τις τελευταίες δύο
δεκαετίες», ισχυρίστηκε προκλητικά σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της
περασμένης Κυριακής, προϊδεάζοντας για τις επερχόμενες ανατροπές στις
εργασιακές σχέσεις.
Προκειμένου μάλιστα να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στις νέες
αντεργατικές ανατροπές, σύμφωνα με πληροφορίες, μεθοδεύεται η συμφωνία για τις
εργασιακές σχέσεις να αποτελέσει προϋπόθεση για την εκταμίευση της επόμενης
δόσης.
Τον τόνο τον δίνει σταθερά ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος,
μιλώντας στην αμερικανική εφημερίδα, διαβεβαίωσε τους ξένους επενδυτές ότι η
κυβέρνηση «θα δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον γι' αυτούς», καλώντας
τους να συνειδητοποιήσουν ότι «εδώ είναι μια χώρα ευκαιριών». Από κοντά ο
κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου δηλώνει βέβαιος ότι «μέσα
στο φθινόπωρο θα έχουμε δώσει ένα δυνατό μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι εδώ
στην Ελλάδα αλλάζουν τα πράγματα, αξίζει να επενδύσεις στην ελληνική
οικονομία».
Τη βδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση έδωσε απτά δείγματα γραφής στην
κατεύθυνση αυτή, ανακοινώνοντας σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και βγάζοντας μαζικά
στο σφυρί βασικούς και συγκεντρωμένους κλάδους της παραγωγής (ενέργεια, ύδρευση
κ.ά.), φιλέτα δημόσιας γης, βασικές υποδομές (λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια,
οδικοί άξονες).
Είναι ολοφάνερο ότι το αντιλαϊκό σφαγείο, που έχουν στήσει κυβέρνηση
- ΕΕ, δεν έχει στόχο την αντιμετώπιση του χρέους ή των ελλειμμάτων, αλλά
εντάσσεται σε μια ενιαία και αδιαίρετη στρατηγική που υποτάσσει τα πάντα στην
ανάκαμψη και τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Για να έχουν
αποτέλεσμα και προοπτική οι λαϊκοί αγώνες, πρέπει το «όχι» στα νέα μέτρα να
συνοδεύεται και με το «όχι στην ΕΕ και τα καπιταλιστικά κέρδη».
